Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
JULIA. Hier, hier is hij, heer. PROTEUS. Geef, laat mij zien. Dat is de ring, dien ik aan Julia gaf. 93 JULIA. O heer, vergeef mij; 'k gaf u den verkeerden; Hier is de ring, dien gij aan Silvia zondt. PROTEUS. Doch hoe kwaamt gij aan dezen ring? Ik gaf hem Julia bij het afscheidnemen. JULIA. En Julia zelf heeft hem aan mij gegeven, En Julia zelf heeft hem hierheen gebracht. PROTEUS. Wat! Julia!
Tenzij ik als aanwezig haar kan denken En teer van 't schijnbeeld harer heerlijkheid. Tenzij ik in de nacht bij Silvia ben, Huist geen muziek meer in den nachtegaal; Tenzij ik op den dag mijn Silvia zie, Is er geen dag, om iets te zien, voor mij.
Daarom, ga heen; houd niet meer bij mij aan. PROTEUS. Wat waagstuk zou ik, hoe de dood ook dreigde, Niet voor een enk'len zachten blik bestaan! O oude vloek der liefde, dat den man De vrouw, die hij bemint, niet minnen kan! SILVIA. Dat Proteus, die hem mint, niet minnen kan!
Zoo groot als daar op Mongibello's top heeft hij zich nooit tevoren gevoeld. Maar op dezen feestdag wil Falco niet werken. Den volgenden dag, zegt hij, zal hij aan den arbeid beginnen om den Mongibello te bevrijden van den spoorweg. Er ligt een eenzame landhoeve op den weg van Paterno naar Aderno. Die is vrij groot, de eigenares daarvan is een weduwe, donna Silvia, die vele sterke zonen heeft.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek