Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
De mensch luikt vol genot de droomende oogen, En ’t luwtje, als liefde, al zoetjes aangevlogen, Heeft kussend hem den sluimer ingeädemd... ’t Is alles nu met duisternis omtogen, En ’t starren-dak zendt stilte op ’t glanzend puin, De verre trots weleer van rots en kruin, Het maanlicht glipt door holle venster-bogen;
De blik boort moeilijk door de ruimte henen, En ziet niet, wat zich hier of daar bevindt: De duizend loov’ren van de heesters weenen, En ’t is, of elke traan weer nieuwen wint. De zon, die stralen aan het luwtje bindt, Schept alle tranen om tot edelsteenen.... En lucht en bosch en berg herkrijgt zijn tint: De damp wolkt op, en ’t landschap is verschenen.
Om ’t kleine gods-huis rijst een krans van kruisen, Van eeuwge bloemen, wort’lende in de groeven; En de airen van dien akker hooren ’t suizen Van ’t luwtje, dat de klachten draagt der droeven. Paleizen van geluk kwam hij vergruizen, De strenge dood, die leeft van ziels-beproeven, En deed de dooden in paleizen huizen, Waar zij geluk noch ongeluk behoeven.
Hoor, hoe de vogelen fladdren en zingen Liefde, leven, lente lof! Voel u de lente als een luwtje doordringen! Dán wordt uw leven uw lente te dof, Dán verlangt ge te lieven. Als ik, van uw effen voorhoofd, De verwarde lokken strijk, En, mijn handen aan uw slapen, U in de oolijke oogen kijk....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek