Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Op elk vers van haar liederen volgt het refrein, Lado, oy, Lado-leh!, wat waarschijnlijk de naam is van de oude Slavonische God der Liefde. Palmzondag.
Hij liep met groote passen; met den stok op den schouder, zoo snel, als ik niet zou hebben gedacht, dat zijn kromme beenen konden loopen. Achter hem liep zijn vader, dan Lado, ik, Aboe-Doema en mijn beide trouwe dragers. We kwamen vlug vooruit; het plateau lag weldra achter ons en we kwamen aan de wilgenbosschen, waarin de olifanten zich bevonden.
Aan den overkant had zich een reuzentrap gevormd in het zand, die duidelijk de indrukken vertoonde van hun lompe pooten, waarna het spoor weer gewoon rechtuit vervolgde. "De volgende waterplas is heel ver," zei Lado, "het geeft voor vandaag toch niets meer." Wij hielden een korte rust aan het gele water, en daar de mannen een bijennest hadden ontdekt, verdeelden ze de honigraten onder elkander.
Geen spier van hun reuzenlichamen bewoog, alleen ging de snuit langzaam omhoog, snoof aanhoudend de lucht in, ging weer neer en ontrolde zich opnieuw. Het waren wijfjes. "Lissa, wacht," zei Lado en plotseling de hand uitstrekkend, wees hij naar twee groote, grijze plekken in de verte, die ik met mijn kijker spoedig herkende als twee troepen olifanten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek