Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
Eindelijk hadden we een boot gehuurd, lang en smal met geheel platten bodem en vervaardigd uit dunne elastische planken. Voor 5 yen zouden ze ons dien avond naar Jokaichiba en den volgenden morgen naar Iwabuchi brengen. We zaten in de boot en dachten nu eindelijk te vertrekken na al dat gepraat en ge-onderhandel, toen de eigenaar op eens weer van voren af aan begon en beweerde, ja wat beweerde hij eigenlijk? hij probeerde op Japansche manier aan het contract zulk een draai te geven, dat hij ons op stuk van zaken toch meer zou laten betalen. Doch de cordate Amerikaan pakte doodeenvoudig den praatjesmaker op, zette hem aan wal, nam een bamboe en stootte de boot van land. Onder gelach en gejouw van tenminste driehonderd toeschouwers, die zelfs op een heuvel klommen om de gekke Europeanen beter te zien, voeren wij af. Het water was nu ongeveer 100 M. breed, doch de heele bedding strekte zich zeker wel een kilometer van den eenen oever tot den anderen uit en moest in den regentijd een geweldigen stroom vormen, in dien toestand trouwens onbevaarbaar om zijne woestheid. Nu bedroeg de diepte nog geen meter, op sommige plaatsen zelfs nog minder, en daarvoor hebben de hier gebruikelijke booten, zelfs wanneer ze geladen zijn met elf personen en onze bagage, een diepgang van slechts 10
Men vertelde ons, dat de terugreis zeven dagen duurt van Iwabuchi tot Jokaichiba, een afstand, dien wij nu in zes uren zouden afleggen. Op eens zagen wij op den oever een man ons toewuiven. De stuurman deed de boot naderbij komen en opende, zonder er ons in het minst in te kennen, onderhandelingen met den pretendent nieuwen passagier. Natuurlijk kwam hier niets van.
Wij moesten om twee uur in Iwabuchi zijn en konden niet elk oogenblik aanleggen om onzen bootsman extraatjes te bezorgen. Onze Amerikaan vertelde een soortgelijk geval, dat hem in Japan overkomen was. Hij had eens tusschen twee dorpen het stoomtrammetje geheel voor zich afgehuurd om vlugger op de plaats van bestemming te komen en zou daarvoor een yen betalen in plaats van den gewonen prijs 4 cent.
Het Hakone- en Tutatzugebergte, waarin toch toppen zijn van aanzienlijke hoogte, gelijken heuveltjes; de Fuji-kawa, de rivier, die wij zouden afvaren op onze terugreis, kronkelde zich als een zilveren slang tusschen hare hooge, begroeide oevers; wij zagen duidelijk de spoorwegbrug bij Iwabuchi; Yokohama en Tokijo konden wij onderscheiden; groote bergmeren lagen als paarlemoeren schelpen tusschen het groen verborgen en de Stille Oceaan vormde haar bochten schijnbaar in onze onmiddellijke nabijheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek