Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
Weinige oogenblikken later las ik in "Le progrès de Nice" een bijna eensluidend verhaal, nl. van zekere nommé Landino, die den kastelein Palmieri van de Brasserie du Littoral omdat hij den dronkaard niet meer schenken wilde, met een glas op het hoofd had geslagen. En iets verder: "La nommée Marie M.... a été arrêtée pour ivresse scandaleuse."
"En gij daar voor mij, mijn vleesch geworden angsten, doode, waarin ik de droomen nog zie krioelen, gij die geen liefde begeert en mijn vriendschap gesmaad hebt, hoe zal ik u weêr rukken uit mijn ziel en er de weefsels niet scheuren.... Weet ge het dat ge huist in mij, weet ge het dat ik u draag, dat ik u liefheb." "Ivresse."
Spangen relden, en huilend de stem uit het vanbinnen in het vreemde idioom: "Ivresse, ivresse.... il passé le quelque chose." Buiten zichzelven was Johan neêrgevallen op het bankje. Naast den rossen gloed van Jachjemeds lantaren liep Johan naar huis. Het was laat geworden. Vanuit de werkplaats had de dokter hem meêgenomen naar de bovenwijk, daar was de lucht frisch en het gezicht zoo mooi te zien.
"Meer waard te begeeren, zeg ik u, de gelatenheid waar armen van geest meê naar hun einde gaan." "Voel hoe mijn hart heet is, hoe mijn oogen schroeien in heet water. O, weg nu in een wolk.... als Elia in een wagen van vuur. De eeuwigheid".... "Ivresse".... "Hoor er is slag van wind in uw woorden, er is ruimte, er is leêgte.... Ellende, 't gekamert wijkt, het huis is rood.
En heftig gericht, vochtten zijn oogen in de oogen van den ander, die groot open, gesperd keken in het schemerhuis. Maar van uit Vogels mond vloog als een gulp rook het woord: "Ivresse." Gevangen het woord, er den klank van overschreden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek