Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Atli gaf wederom toornige bevelen, en nu werd het niet-bevende hart van Högni gebracht, waarop Gunnar, zich tot den vorst wendend, plechtig zwoer dat, daar het geheim nu bij hem alleen berustte, het nooit openbaar zou worden. De laatste der Niblungen.
Te vergeefs zochten Gunnar en de leden van de koninklijke familie haar om beurten op en smeekten haar te spreken; zij wilde geen woord uiten, totdat Sigurd kwam en naar de oorzaak van haar onzegbaar verdriet vroeg.
Hier leert hij zijn broer Paulus kennen en vindt in hem iemand, in wien hij gelooven kan, en door wien hij het geloof wint in de menschheid en in den verloren vader. Rustig sterft Gunnar; hij heeft vrede gevonden met het leven en met den dood. Bijzonder fijn zijn de nuances van stemming, die de harmonische oplossing voorbereiden.
Ziende dat het paard van zijn makker geen teeken van vrees toonde, vroeg hij Sigurd er om, maar ofschoon Grijsvel Gunnar op zijn rug duldde, bewoog hij zich niet, omdat zijn meester niet op hem zat.
Het nieuws bereikte al spoedig Gunnar, die haastig naar zijn vrouw ging en nog juist bij tijds kwam om den laatsten wil van de stervende te vernemen: dat men haar zou leggen naast den held, dien zij liefhad, met het schitterende, ontbloote zwaard tusschen hen in, zooals het had gelegen toen hij haar bij volmacht had gevrijd.
Ter zelfder tijd zeide hij, dat hij enkel zou gelooven aan den dood van zijn broeder als zijn hart hem op een schotel gebracht werd. Met een vreeslijke stem riep Gunnar: o Dwaas, hoe is u vertrouwd, Wie won den schat in 't verleden en de rosse ringen van goud?
Atli is de wreede Attila, de "Geesel Gods", terwijl Gunnar is Gundicarius, een Bourgondisch vorst, wiens rijk verwoest werd door de Hunnen, en die met zijn broeders vermoord werd in 451.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek