United States or Azerbaijan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ofschoon ook deze volkslektuur niet veel meer van de geur en de ziel der oude Romantiek bewaard had, dan voor zover de houtsneden en het papier van de cents-prenten aan de oude, sierlike geïllumineerde handschriften herinnerden, of voor zover het tegenwoordig publiek denken deed aan de bloem van de adel in de tijd van Lodewijk de Heilige.

Er waren wedstrijden met kano's, door inlandsche kunst prachtig versierd; tahitiaansche dansen werden uitgevoerd; er was concours in het zingen van inlandsche liederen, wedrennen, bloemenfeesten, venetiaansche nachten met geïllumineerde inlandsche prauwen, die onder het stralende electrische licht van de oorlogsschepen allerlei bewegingen uitvoerden, en over al die vermaken zweefde de natuurlijke gratie van dit Zuidzee-volk, dat door de zachtheid van zijn zeden uitmunt.

Van het groote, het mooie stuk was bijna niets te zien door de rook die niet optrok; en van de versierde en geïllumineerde bootjes en schuitjes woeien de lichtjes uit; aan »De Hoop« konden zelfs de vetpotjes niet branden. Maar dat schip veroveren, dat was toch zóó mooi, dat ging zoo goed; 't verbeeldde een echt gevecht uit den Spaanschen tijd.« »Wie gaven dat, Anton

De stoet woonde eene mis op den Lido bij, en keerde vervolgens naar de moelje terug; waarna de doge zich met de nobili en de gezanten aan een schitterend gastmaal vereenigde, terwijl de rijk versierde en des avonds geïllumineerde Bucentaurus voor een ieder te zien was, en des nachts onder zijn afdak op de werf van het tuighuis werd teruggebracht. Zoo het St.

Ook daaraan werd "met ijverige miskroskopie" gearbeid, zoodat bijna iederen Duitschen dichter, niet alleen een Lessing, Schiller en Goethe, waar ook bijna iederen ouden minnezanger, eene eigene, door eene menigte lichtjes geïllumineerde kapel gebouwd werd, en dat het geheele volk in de scholen en elders, alle bijzonderheden in het leven en werken hunner dichters en in de wijze waarop de werken van hunnen geest ontstonden, om zoo te zeggen van buiten leerde.

De kleedij des konings is gelijk de wazige Mei-morgen, wisselend van kleur; de winden hebben een kleur: uit 't Oosten komt de rode wind, uit 't Zuiden de witte, uit 't Noorden de zwarte en uit het Westen de dikke, grauwe mist-wind. Ook de geïllumineerde handschriften en oude wettelike dokumenten bewijzen welk een lyries gevoel voor kleur de Kelten hadden.