Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Hij verliest zijn eerstehandshuizen, die heden aan hunne buitenlandsche vrienden berigt willen zenden, dat de partij afgedaan is; hij moge wroeten en slooven, van den ochtend tot den avond, hij krijgt geene patroons; want wat kan hij der tweede hand, den commissionair aanbieden, dat ieder zijner mededingers niet evenzeer en met hetzelfde regt veilt?
O. de Vries, Commissionair te Leeuwarden. K. de Waard, Boekhandelaar te Groningen. Mr. J. G. van Wageningen, Raadsheer in het Prov. Geregtshof van Friesland te Leeuwarden. Mr. J. H. J. van Wageningen, Secretaris van Baarderadeel te Weidum. M. S. de Wal, Secretaris der stad Leeuwarden. O. P. Waller, Lid van den Raad der stad Leeuwarden. W. C. Wansleven, Boekhandelaar te Zutphen. Mr.
Immers, de vreemdelingen, die Zaandam bezoeken, doen het in de eerste plaats ter wille van deze relikwie; en wanneer, bij het uitstappen uit den trein aan het stille station, of bij het verlaten van de boot aan de drukker en levendiger sluis, een gids of commissionair, aan uw vragend rondzienden blik bemerkende dat ge vreemdeling zijt, u zijn diensten komt aanbieden, dan zal hij dadelijk voorstellen, naar het klassieke huisje te gaan.
De eerste garçon die zooeven in de porte-cochèro zijn gelaat tot een recommandatiekaart verwerkte, en meesterlijk uitdrukte dat het vertrek der beide gasten zoowel voor zijn persoon als voor het hôtel een onherstelbaar verlies zou wezen, de garçon herinnert den commissionair die, bij het wegrollen der fiacre zich er aan vast klemt en op den bok springt, nog haastig: "Rue Lafayette vingtsix, Bassot bijoutier-joaillier;" waarna hij in het hôtel terugkeerend, den half duttenden portier voorbijgaat, en dan met een wenk van het hoofd naar buiten: "Ça vaut la peine Gérard!
Alleen de veilingen der Nederlandsche Handel-Maatschappij veroorzaken iedereen Duitschen Commissionair grooter uitgaven aan papier, drukloon en porto, dan een zeehandelaar weleer in een geheel jaar betaalde, en eischen handen in evenredigheid. Waarom wordt men klerk?
Voor haar huivert de klerk van middelbaren leeftijd, wanneer de gedachte aan een etablissement bij hem opkomt, zoo dikwerf hij zich ergert aan het vrolijke leven der buitenlandsche volontairs, welke zijn chef, commissionair zeehandelaar bankier bijna als zijns gelijken, als zonen van den huize behandelt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek