Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Hij eet een groot stuk droog brood met witte kaas en hij drinkt rooden wijn uit een halfvolle flesch; en, aangezien hij toch wel een uurtje tijd mag verliezen.... leest hij zijn krant. Want de Fransche chemineau is geen dom en ongeletterd wezen; hij interesseert zich voor de dingen, hij heeft een politieke opinie, hij is een poëet. Mijn dames zijn door 't schouwspel getoucheerd.
Zij smeeken mij om even op te houden; zij willen met dien man eens spreken. Ik houd op. Monsieur, est-ce bien la route pour Lourdes, s'il vous plait? vraagt een van mijn dames. Als een ridder, met zijn groen-verkleurden deukhoed in de hand, is de chemineau dadelijk opgestaan. Le chemin pour Lourdes, madame, ah! je ne suis pas du pays, je ne pourrais pas vous dire....
De auto is als 't ware de sterkere, vluggere broer van den landlooper, de echte, groote, snelle en forsche "chemineau" van 't fransche land, met zijn breede, schoone wegen. Maar, evenals zijn zwakkere broer, betaalt hij soms zijn prachtige onafhankelijkheid met scherpe beproevingen.
Met een stillen glimlach kijk ik even om. Mijn dames zien purper, den zakdoek op den mond gepropt, de schouders schokkend, de oogen vol tranen. En steeds blijft de chemineau den kalmen gang der auto volgen, hoed af, de oogen vol meewarige belangstelling, aldoor, met onverstoorde overtuiging, weer herhalend: Ah n'en doutez pas, madame, si je savais....
Mijn dames verlangen vurig naar Parijs, en ik verlang naar 't einde. De auto zwalpt nu als een schip door volle modderzee. Het is geen rijden meer, 't is op- en neerbonzen en plassen, waarbij het slijk tot hoog over de kap heenzweept. Arme, forsche chemineau der vrije ruimten, waar zijn de groene, idyllische zonnelanden van de Pyreneeën? Een eindelooze, grauwe vlakte zonder boomen: la Beauce.
Het is de groote "chemineau" der breede, vrije ruimten.... Per auto op reis, als heer-alleen met drie dames, geheel Frankrijk door en zonder chauffeur, het is voorwaar geen kleinigheid! Drie dames, drie koffers, en mijn eigen klein koffertje, een stapel mantels, jassen, plaids en capes, neen, er is geen hoekje plaats meer over voor den kleinen "mécano", dien ik gehoopt had mee te kunnen nemen.
De auto, de groote, vrije "chemineau" der wijde ruimten, houdt, evenmin als zijn kleinere broeder, van te lange eentonigheid. In zijn gecompliceerde ziel zijn vele snaren van afwisseling, en eensklaps, op het onverwachtste oogenblik, doet hij er weer een trillen, een ál te wel bekende, helaas! de luid-knallende snaar van een springenden band!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek