Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Hier brandden een ontelbaar aantal kaarsen, die, in zware lichtkronen gevat, naar alle kanten een warm gouden schijnsel verspreiden. Langs de muren stonden een aantal rustbedden; vóór elk bed lag eene zware vacht. In drie marmeren haarden vlamden open vuren en vóór het middelste vuur lag op eene lage rustbank de zieke burchtheer, in kostbaar pelswerk gehuld.
In een achterafhoek van het kasteel was zelfs een romeinsch bad, maar de burchtheer maakte er nooit gebruik van, wijl hij dit een heidensche zede achtte. In een pelsmantel van vossevel wandelde hij door zijn huis; hij sprak recht onder zijn vazallen, en legde de twisten van zijn naburen bij. 's Winters keek hij naar de dwarrelende sneeuwvlokken, of hij liet zich verhalen voorlezen.
Het al te zware zwaard viel hem uit de handen, en raakte in zijn val den burchtheer zoo dicht, dat het zijn mantel openscheurde. Juliaan meende, dat hij zijn vader had gedood en viel in onmacht. Sedert had hij een afschrik van wapens. De aanblik van een blanke kling deed hem bleek worden. Deze blooheid van Juliaan werd zijn omgeving tot groot verdriet.
De burchtheer keek naar links en rechts, riep zoo luid hij kon. Niemand! De wind blies, de uchtendnevels verwoeien. Hij weet dit droomgezicht aan de vermoeienis van zijn hoofd, na den slapeloozen nacht. "Wat zouden ze lachen, zoo ik er van gewaagde!"
Tegelijk bewonderen we de overblijfselen van de stoutmoedige en sterke vesting, gebouwd door graaf Adalbert von Nürburg, die als burchtheer van Saphinberch in 1074 in de oude oorkonden wordt genoemd en van wien gezegd wordt, dat hij deze vesting gedoopt heeft naar zijn gemalin Sophie von Are.
Met doodsbleek gelaat staart de oude slotbewaker naar de late gasten. Hij maakt een kruis en ijlt in het vertrek van zijn heer. Daar wankelt een manlijke gestalte, door ouderdom en verdriet gebogen. De ridder snelt hem tegemoet. "Roland" klinkt het als een steunen van de verbleekte lippen van den burchtheer. Zwijgend houdt de late bezoeker den snikkenden ouden heer in de armen gesloten.
De heelmeester had de volgende weken, toen hij de gevolgen van een hevigen trap van het paard behandelde, geen gemakkelijke taak, bij den vloekenden burchtheer. Bij de eerst volgende kromming van den weg had zich echter een man voor het hollende paard geworpen, die het trillende dier tot staan gebracht en de bewustelooze bruid in zijn armen opgevangen had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek