United States or Spain ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τότε ήνοιξε τον τάφον, εσύναξε τα οστά και τα έφερεν εις την Σπάρτην. Απ' εκείνης δε της στιγμής, οσάκις οι δύο λαοί εδοκίμαζον τας δυνάμεις των, πάντοτε οι Λακεδαιμόνιοι ενίκων εις τας μάχας, και ήδη είχον καθυποτάξει το πλείστον μέρος της Πελοποννήσου. Μαθών πάντα ταύτα ο Κροίσος έπεμψεν εις την Σπάρτην πρέσβεις με δώρα διά να ζητήση την συμμαχίαν της, παραγγείλας συγχρόνως αυτούς τι να είπωσι.

Εν τούτοις, ενώ είχεν ήδη αρκετά νυκτώσει, αγγέλλεται εις αυτούς ότι οσονούπω επρόκειτο να φανούν τα εκ της Πελοποννήσου και της Σικελίας ερχόμενα πλοία, πεντήκοντα και πέντε τον αριθμόν.

Εξεστράτευσαν δε μαζί με αυτούς οι Τεγεάται και όσοι άλλοι Αρκάδες ήσαν σύμμαχοι των Λακεδαιμονίων. Οι εκ της άλλης Πελοποννήσου σύμμαχοι και οι έξωθεν συνηθροίσθησαν εις τον Φλιούντα. Οι Φλιάσιοι ήλθαν όλοι, καθότι η συγκέντρωσις εγίνετο επί της χώρας των.

Άμα ήρχισε το ακόλουθον θέρος, οι Βοιωτοί κατέλαβαν την Ηράκλειαν, η οποία υπέστη πολλά δεινά μετά την μάχην ταύτην, και απέπεμψαν ένεκα της κακής διοικήσεώς του τον Λακεδαιμόνιον Ηγησιππίδαν. Κατέλαβαν δε την πόλιν ταύτην φοβηθέντες μήπως κάμουν κατοχήν αυτής οι Αθηναίοι καθ' ον καιρόν οι Λακεδαιμόνιοι ήσαν περιπλεγμένοι εις τας ταραχάς της Πελοποννήσου.

Εκ δε της Κω φθάσας διά νυκτός εις την Κνίδον ηναγκάσθη υπό των παραινούντων Κνιδίων να μη αποβιβάση τους ναύτας, αλλά, ως είχε, να πλεύση ευθύς εναντίον των είκοσι πλοίων των Αθηναίων, τα οποία έχων ο Χαρμίνος, εις των στρατηγών της Σάμου, παρεμόνευε τα εικοσιεπτά εκείνα πλοία, τα οποία ήρχοντο εκ της Πελοποννήσου και τα οποία ανεζήτει ο Αστύοχος.

Τοιουτοτρόπως ο Βρασίδας επρόφθασε να διατρέξη την Θεσσαλίαν πριν ληφθή μέτρον τι προς παρεμπόδισίν του και έφθασεν εις τον Περδίκκαν και την Χαλκιδικήν. Τα παρόντα δε ατυχήματα των Λακεδαιμονίων συνετέλεσαν, ώστε οι Θράκες να φέρουν έξω ευκολώτερα τον στρατόν τούτον εκ της Πελοποννήσου.

Αφού δε πολλοί λόγοι αντηλλάγησαν μεταξύ των και εις ουδέν συμπέρασμα κατέληξαν, ητοιμάζοντο να αναχωρήσουν, ότε ο Κλεόβουλος και ο Ξενάρης, εκείνοι εκ των εφόρων οίτινες προ πάντων ήθελαν να διαλυθούν αι σπονδαί, έρχονται εις ιδιαιτέρας συνεννοήσεις με τους Βοιωτούς και τους Κορινθίους συμβουλεύοντες αυτούς επιμόνως να ομονοήσουν και προτρέποντες τους Βοιωτούς να εισέλθουν πρώτοι εις την συμμαχίαν των Αργείων και να προσπαθήσουν ακολούθως να καταστήσουν συμμάχους των Λακεδαιμονίων τους Αργείους ηνωμένους μετά των Βοιωτών· τοιουτοτρόπως δεν θα ηναγκάζοντο οι Βοιωτοί να εισέλθουν εις την αττικήν συμμαχίαν, οι δε Λακεδαιμόνιοι ολιγώτερον εφοβούντο την διάλυσιν των μετά των Αθηναίων συνθηκών, παρά το να έλθουν εις έριδας με το Άργος· διότι πάντοτε είχαν ως αρχήν να επιζητούν την φιλίαν της πόλεως ταύτης νομίζοντες ότι διά του μέσου τούτου ο έξω της Πελοποννήσου πόλεμος ήθελεν είσθαι μάλλον εύκολος.

Όσοι σύμμαχοι των Λακεδαιμονίων ευρίσκονται εκτός της Πελοποννήσου, θα μείνουν εις την αυτήν κατάστασιν εις την οποίαν και οι εντός της Πελοποννήσου σύμμαχοι των Αργείων και των Λακεδαιμονίων, δηλαδή κύριοι των ιδιοκτησιών των.

Ο Θεμιστοκλής, ειδοποιηθείς εγκαίρως, φεύγει εκ της Πελοποννήσου εις την Κέρκυραν, της οποίας ήτο ευεργέτης.

Λέγουσι δε οι εκ παραδόσεως παρά των προτέρων διδαχθέντες την ιστορίαν της Πελοποννήσου, ότι πρώτος ο Πέλοψ διά του πλήθους των χρημάτων, τα οποία έφερεν εκ της Ασίας μεταξύ ανθρώπων απόρων αποκτήσας δύναμιν έδωκε το όνομά του εις την χώραν αν και ήτο ξένος, και ότι ύστερον οι απόγονοι αυτού εγένοντο ακόμη μάλλον ισχυροί.