Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 1 Μαΐου 2025


Αν και ως εκ της ιδιοτροπίας αυτού, — έλεγεν δε ότι ο μελετών την ελληνικήν πρέπει να έχη τον σ τ ό μ α χ ο ν α δ ε ι α ν ό ν, — παρέδιδε δύο ή τρεις ώρας προ της ανατολής του ηλίουκαι ουχί μόλις ανέτελλεν ο ήλιος, ως λέγουσι τινέςουχ ήττον όμως δεν εφείδοντο οι μαθηταί αυτού της ενοχλήσεως εκ του ακαταλλήλου της ώρας, αλλά παρευρίσκοντο τακτικώς εις τα μαθήματα.

Αλλ' έχει και η υπομονή τα όριά της. Ενίοτε εξαντλείται και την διαδέχεται τότε είτε η απόγνωσις, είτε η απελπισία εκείνη η άγουσα εις τον ηρωισμόν. Πολλά ηρωισμού παραδείγματα και κατά την Ελληνικήν επανάστασιν και εις την γενικήν των ανθρώπων ιστορίαν, την γραπτήν και την άγραφον, είναι ίσως απελπισίας τοιαύτης παραγόμενα.

Εν τούτοις ο ατμήρης στολίσκος, η τελευταία ελπίς της Ελλάδος, εφάνη εις τους εν Λονδίνω τραπεζίτας ουχί απρόσφορον έδαφος διά πρωτοφανή πειράματα, και οι ναυπηγοί έλαβον διαταγάς να εκτελέσωσι πλοία και μηχανάς κατά τα σχέδια του Κόχραν. Ποίον υπήρξε το αποτέλεσμα των πειραμάτων τούτων είναι γνωστόν εις τους οπωσδήποτε μελετήσαντας την ελληνικήν επανάστασιν .

Ο Μουδίρης εκάθητο εις την μικράν υπόστεγον αυλήν του τζαμιού μετά του Ιμάμη κεκάπνιζον τα μακρά των τσιμπούκια, ομιλούντες εις γλώσσαν ελληνικήν, την οποίαν εκαρύκευον με τουρκικάς λέξεις.

Ηξεύρεις διατί; Ενθυμήθην τας καλοκαιρινάς σου επιστολάς, και την δροσομανίαν ήτις σε είχε καταλάβει· ανεμνήσθην ότι αφήκες εν μηνί Αυγούστω την Ελβετίαν, διότι δεν την εύρισκες αρκετά δροσεράν, και ότι εβάδιζες προς βορράν εις αναζήτησιν ψύχους· εσυλλογίσθην τέλος την δημώδη ελληνικήν παροιμίαν: τ α μ ι κ ρ ά δ ε ν ή θ ε λ ε ς τ α μ ε γ ά λ α γ ύ ρ ε υ ες, και ξεκαρδίσθην σκεπτομένη, ότι δεκαπέντε βαθμοί υπό το μηδέν ευχαρίστησαν επί τέλους με το παραπάνω την απληστίαν σου.

Συγγνωστέα λοιπόν κατά μείζονα λόγον η παρ' ημίν ασυμφωνία ως προς την ελληνικήν ορθογραφίαν αυτού. Η Τ ρ ι κ υ μ ί α, δράμα Ουιλιέλμου Σαικσπήρ, μετάφρασις Ι. Πολυλά, Κερκυραίου. Κέρκυρα, 1855. Ι ο ύ λ ι ο ς Κ α ί σ α ρ, τραγωδία εις πέντε πράξεις του ποιητού Σαικσπήρου, εκ του Αγγλικού κειμένου εις την Ελληνικήν μεταγλωττισθείσα υπό Νικολάου Κ. Ιωνίδου. Αθήνησι 1858.

Πριν ή λάβω ανά χείρας την Ελληνικήν Ιστορίαν του Κυρίου Σπυρίδωνος Τρικούπη και το Δοκίμιον του Κυρίου Φιλήμονος, βαθέως είχε ριζωθή εις την μνήμην μου η αποφράς ημέρα της 14 Απριλίου, διότι και παρά του γηραιού Περραιβού και παρά του Κυρίου Σπηλιάδου είχον μάθει ότι εν εκείνη έπρεπε να μνημονεύηται η αγωνία, εν δε τη επιούση το μαρτύριον του Διάκου.

Άξιον παρατηρήσεως είνε ότι, ενώ μόλις το 1786 επετράπη εις τους Έλληνας ραγιάδες να ναυπηγήσουν πλοία μεγαλείτερα των σακολέβων, μετά 17 έτη πλοίον ελληνικόν διέπλευσε τον Ατλαντικόν ωκεανόν. Και σήμερον ότε έχομεν ατμήρη ναυτιλίαν, αμφιβάλλω αν πλοίον υπό ελληνικήν σημαίαν διέπλευσεν ακόμη τον πορθμόν του Σουέζ.

Μετά ταύτα όμως, όταν ο Δαρείος ενεπιστεύθη εαυτόν εις τας φροντίδας του, αντικατέστησε την δραστικήν θεραπείαν δι' άλλης ηπίας, κατά την ελληνικήν μέθοδον. Τοιουτοτρόπως ο βασιλεύς ευθύς μεν επανεύρε τον ύπνον, μετ' ολίγας δε ημέρας ιάθη εντελώς ενώ δεν ήλπιζε πλέον ότι θα τω έμενον σώοι αμφότεροι οι πόδες.

Λέγεις τον Παγκράτην, είπεν ο Αρίγνωτος, τον διδάσκαλόν μου, άνθρωπον άγιον, ο οποίος έχει ξυρισμένον το πρόσωπον, φορεί λευκά, φαίνεται διηνεκώς σκεπτικός, δεν ομιλεί καθαρά την Ελληνικήν, είναι υψηλός, έχει την μύτην σιμήν, τα χείλη προέχοντα και τα σκέλη λεπτά; Ακριβώς, είπεν ο Ευκράτης, αυτόν τον Παγκράτην λέγω.

Λέξη Της Ημέρας

αύξαναν

Άλλοι Ψάχνουν