United States or Djibouti ? Vote for the TOP Country of the Week !


Maaaring si Leoning ay mabihag ng iba. Paano nga naman ang isang Eduardo, kung ang isang Leoning ay lumimot pagkatapos? Kaawaawang binata! Oh! ang puso nga namang nalalayo sa kapuwa puso! Mangarap na lamang at umasa. Manalig sa pagasang ikinakalat ng bubukang liwayway pagsikat ng araw.

Si Eduardo ay wala na, wala na nga siyang magandang pagasang papangarapin. Naglaho na sa kanya, lumubog na ang maningning na araw na may dalang kapalaran. Dahil sa sumpa mong nilimot, si Eduardo ay nangungulila, nalulungkot at untiunting nawawalan ng sigla at waring nagtutumuling lumulubog ang pagasa. Si Eduardo ay isang sawi, isang walang pagasa, walang aliw, walang lugod sa buhay.

Kaya ito ang pagkabigo ni Eduardo noong gabi sa pagasang makita si Leoning. Ang kanyang pagasa ay talagang nabigo. Sadyang hindi niya makakatagpo noon si Leoning. Ang autong yaon na kanilang hinintay at maasahang kinalululanan ni Leoning ay sadyang ipinahatid ni mang Alejandro sa kanilang tahanan upang ipagbigay alam sa mga utusang huwag hintin ang kanilang pagdating.

Binatang may pagasang magiging maligaya sa harap ng isang Leoning. Datapua't ngayon, ngayon, oh! sa aba mo ay tila isang maitim na ulap lamang ang lahat. Pangarap lamang ang lahat! Binatang sinikap ang mga lalong ikadadakila ng kanyang sarili at sa gayong paghahanda ay para sa kanyang kadakilaan at ng kanyang irog.

Nabasa ng ating kinatawan ang kalagayang yaon ni Eduardo at sa pangyayaring yaon ay nakapagsabi rin sa sariling: Sayang na bata. Sayang na sayang ang kanyang magandang pagasang hinaharap. Sayang kundi magbabago ang kanyang karamdaman. Marami ang sa kanya ay nanghihinayang. Kulang palad nga naman siya.

Kung ano ang sidhi n~g loob mo, Elsa, sa iyong sulat ay siya namang sidhi n~g loob kong magkaniig tayo, paris n~g ating pinagusapang minsan: datapwa't hangga n~gayon ay nasa paghihintay na lamang ako ... ang may himig n~g panunumbat na nasabi n~g makata sa pagkapagusap nilang iyon. Panahon lamang, Tirso, ang wala sa atin ... ang nagpapasigla n~g pagasang isinagot noon n~g mestisa.

Isinulit mo pang sa iyong pagdating ang iyong pan~gako'y sadyang tutuparin, ang aking pagasang puyapos n~g dilim ay kinabakasan n~g bahagyang aliw, paano'y umasang iyong tutubusin ang kunis n~g buhay sa guhit n~g libing.

Gayon na lamang ang kagalakan ng loob noong una pagka't nagkaroon siya ng magandang palad na maalaman ang kinatitirahan ni Leoning at lubos na sa sarili ang pagasang sila ay magkikita. Anong buti nga namang pagkakataon ang kanyang sinamantala datapwa't hindi rin nagtagumpay! At, ang kanyang hangad na pakikipagkita kay Leoning ay nawalang saysay.

Siya ay lumalakad sa laran~gan n~g pangdudula na masasabing hindi sumusunod sa ilaw n~g iba. Nagbukas siya n~g landas na sarili niya, na sa kanyang pagasa'y lalong malapit para sa ikapagtatamo niya n~g tagumpay. At ang pagasang ito ni Pepe ay hindi nabigo.

Di ko sana ibig masalang ang sugat nang puso kong lalang n~g sinta mong sukab paanhin mo'y di na matiis ang antak at yaring hinin~ga'y ibig na pumulas. Tunay ang pagasang wagas sa panimdim na ako ang iyong kasing isang giliw sa utos mong dan~gal ay aking hanapin kaya pinuhunan ang buhay na angkin.