United States or Russia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"We kennen best wachten", zei hij. Zij volgde zachjes lachend, alsof ze iets dee wat niet mocht. Buiten tikkel-spette de regen. Hij, de koude handen wrijvend, en geeuwend, leunde tegen 'n zuil, beluistrend het zwak gezoem dat boven en op zij, van wand naar wand gonsde, overal echoën scheen te vinden, overal kwinkjes sloeg van ver-weg kindergeluid. Zij, over hem, keek naar den grond, spelend met 'r éénen schoenveter, die slijknat over 't hout slierde en slappe vocht-figuurtjes trok. In den halfschemer zag-ie 't sterkst haar ooggitten, de zwarte, kluwige wenkbrauwlijn, den lach van onwezenlijkheid. Als ze opkeek, keek ze 'm dwazerig aan, als ze néerkeek had de heele uitdrukking van 't gezichtje 'n doen alsof ze wìst dat ze bekeken werd, 't wel gek vond, wel gek, erreg-mal en plezierig. Zulk een schuilen en aanschieten van lach èn het glimlachend dwalen der oogen onder de broeiing der brauwen was als 'n opwekking, deed z'n oogen begeerend ontleden, de vormen van 'r beenen in 't deukend, slapplooiiend blokjes-goed zoeken. De scheemring gaf 'r een bekoring, zoo als dingen in nacht doen, boomen in nacht, huizen in nacht. Ze was hier niet 't van den rotten sinaasappel vretende, verwaarloosd-mooi jodinnetje noch 't verlegen kamer-schepseltje dat-ie zoo dikwijls op de trappen voorbij was geloopen zij stond in schuiling van schaduw, zwijgend, zonder ruwheid, zonder afstootends ènkel oògen, zwarte oogen onder zwarte brauwen, zwarte oogen in teerbleek vel en tuimelend windsel van wild-krullend haar er om henen. Als ze str
Even glimlachte hij sussend 't kind toe, dan bleef-ie 't gelaat bestaren, 't slapend gelaat met de zwarte wimpers en de fronzende wenkbrauwlijn. 't Zoemen van 'r adem aan-luistrend, kreeg-ie voor 't eerst zoolang ie 'r kende, 'n zachtere, bijna teere aandoening. Ze was 'n krotte-kind zooals hij was blijven steken.
Woord Van De Dag