United States or Ireland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Behalve de Oblonsky's met al de kinderen en hun gouvernante, hield zich dezen zomer ook de oude vorstin Tscherbatzky bij de Lewins op. Zij hield het voor haar plicht onder de tegenwoordige omstandigheden haar onervaren dochter ter zijde te staan. Ook Warenka, Kitty's vriendin, die zij in Soden had leeren kennen, had haar belofte vervuld Kitty te bezoeken, zoodra zij getrouwd zou zijn.

Is hij al een ongeloovige, mij dunkt, het is toch nog beter zóó te zijn dan zooals madame Stahl was en ik zijn wilde in Soden neen, hij is oprecht en braaf." En daarbij viel haar een onlangs door hem betoonde trek van goedheid in.

In weerwil van zijn zelfbewustzijn en een gevoel alsof hij weer jong was geworden, was het hem toch, toen hij aan den arm van zijn geliefd kind daarheen stapte, als moest hij zich geneeren om zijn krachtigen gang en sterke leden. "Breng mij met uw nieuwe vrienden in kennis," zeide hij tot zijn dochter. "Ik heb dit afschuwelijk Soden bijna lief gekregen, omdat het u de gezondheid heeft weergegeven.

Mijne zuster is ook in Soden en draagt mij op u te groeten. Wij schelden den geheelen dag op het weer zomer is het hier niet geweest. Er is veel koude, regen en wind, en dat niet alleen in Soden maar in heel Europa. Laat u dat echter niet afschrikken. Kom maar en breng mooi weer mee. "Met de meeste hoogachting verblijf ik "Uw u toegenegen Graaf N. Tolstoi."

In den verderen loop van het gesprek verklaarde de beroemde dokter, dat men met een badkuur in Soden de proef kon nemen, want mocht het niet baten, het kon ook niet schaden. De huisdokter luisterde oplettend en eerbiedig.

Een paar dagen na hunne aankomst schreef Tolstoi een' brief aan zijne tante Tatjana, waaruit blijkt dat zij nog niet alle hoop op herstel hadden opgegeven: "De gezondheid van Nikolaas blijft nog steeds dezelfde, maar nu wij hier zijn hopen wij op beterschap, omdat zijne levenswijze in Soden, de reis en het gure weer hem meer kwaad dan goed hebben gedaan.

Hij ging toch ook wel naar den Kaukasus in een reiswagen en de duivel mag weten in welke voertuigen nog meer. Kwam hij maar naar Soden! Hier ontmoet ge bij iederen stap borstlijders. Ik spreek met u op een afstand van duizenden wersten, alsof mijne woorden zouden kunnen helpen.... Als Nikolaas nog niet vertrokken is, dan zal hij het nooit doen... En zoo slaat ons allen het noodlot."

De doktoren hebben mij druiven en een zacht klimaat voorgeschreven, twee dingen die dit jaar in Europa niet te vinden zijn. Mijne zuster laat u groeten. "Geheel de uwe N. Tolstoi." Nikolaas Tolstoi had eenige aangename weken met zijne zuster en hare kinderen in Soden doorgebracht, maar zijne gezondheid liet nog veel te wenschen over. De doktoren rieden hem eenstemmig een verblijf in Italië aan.

Wij hebben het dikwijls over u gehad, vooral den laatsten tijd: 'Nu maakt Fet zich gereed om op reis te gaan, nu komt Fet, enz. enz.... Toerghenjeff heeft zich een zwarten hond gekocht, een halfbloed panter. Ik drink geen bronwater meer en heb mij voorgenomen veel uitstapjes te maken. Mijn hoofdkwartier echter blijft Soden en het adres onveranderd."

"Ik heb niet eerst op antwoord gewacht, maar wil u even melden, dat ik goed en wel in Soden ben aangekomen. Men heeft echter bij mijne aankomst geen kanonschoten gelost. Wij troffen hier Toerghenjeff, die leeft en gezond is, zelfs zóó gezond, dat hij zelf verklaart 'geheel gezond' te zijn. Hij vond hier eene Duitsche jonge dame, die hij het hof maakt. Wij (dit is voor Iwan Petrowitsch bestemd) hadden ons voorgenomen te gaan schaken, maar tot nu toe is er nog niets van gekomen. Hij denkt aan zijne Duitsche en ik aan mijn herstel. Want nu ik dezen herfst opoffer, wil ik den volgenden kranig voor den dag komen. Soden is een heerlijk plekje. Ik ben hier nog niet eens eene week en voel mij reeds veel beter. Wij, Sergius en ik, bewonen drie kamers voor twintig gulden in de week; table d'hôte