United States or Bangladesh ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wat was het dood en stil in Standje's hart, zoo dood en stil nu als op 't vlak eentonig land, dat na de laatste helder-schitterende zonnedagen, eensklaps grijs en dof en stroef geworden was, onder een zwaar-bewolkten grijzen hemel! Er scheen geen kleur noch vreugd meer in de atmosfeer en 't was zelfs kil geworden, alsof de nog maar pas vervlogen, gure winter, weer in aantocht was.
Zoodra de wagen stilstond kwamen Cornelia en Napoleona te voorschijn, zorgvuldig van het hoofd tot de voeten in bont gewikkeld, want het was een plotselinge overgang van tien graden boven het vriespunt binnen, tot tien graden daar beneden buiten den wagen. Kayette, die aan de gure winters in Alaska gewend was, deed echter niet veel moeite om zich tegen de koude te dekken.
Hij zou dan ook maar niet talmen en dadelijk met de merrie naar boer Leyseele's verafgelegen hoeve rijden. Het was een grauwe, gure wintermorgen. Scherp loeide een ijzige oostenwind in de naakte, piepende populieren-kruinen en uit de effen-grijze, dood-triestige lucht viel een koud en vochtig mengsel neer van mist en sneeuw en motregen.
Weer zitten wij, leergierigen, verzameld om den kundigen sergeant. Buiten giert de wind langs de wanden van het fort. Het is een gure morgen, en, tesamenhokkend rondom een snorrende potkachel, genieten wij militair onderwijs. »Waarom,« vraagt de kundige sergeant, »verdedigen wij het Vaderland?« De sergeant doet niets, zonder te weten waarom hij het doet.
Overal geschreeuw, gejuich, geschater, stijgend in het hooge jubelen van 't zonnestof, zooals het gure lachen van den waanzin zich wringt tusschen de gloeiende stroomingen van een menschenziel, in het gouden gemurmel van droomen en begeerten. Een Reisindruk. Op de Plaza Santa Maria , over den besneeuwden grond, kwam langzaam een donkere stoet opzetten, van beneden uit een lager gedeelte der stad.
Heinde en ver waren de weiden verborgen onder die wonderbare vacht, die de aarde tegen de gure winterkoude beschut. De rook uit de schoorsteenen van hutten en huizen stak somber af tegen den helderen hemel, en men hoorde niet het minste gerucht. En Katelijne en Nele zaten alleen in hare woning; en Katelijne schudde het hoofd en sprak: Hans, mijn hart trekt naar u.
Het wijfje broedt met veel zelfverloochening, zooals noodig is wegens het gure jaargetijde; het mannetje zorgt voor haar veiligheid en draagt haar voedsel toe; zij neemt dit gretig in ontvangst, waarbij zij uit vreugde de vleugels trillend beweegt.
Seurin, men noemt dezelve Plaisance; 'er werd gedanst, en eenige spellen, zoo als in een molen draaijen, op een plank wippen, schommelen enz. gespeeld; doch door het gure en onaangename weder, was 'er niet veel volk.
O goede God, en wie vereert die nagedachtenis meer dan zij, de zwakke Jacoba! De avond die den dag voorafging waarop Eva's geboortefeest in het nieuwe doktershuis zou gevierd worden, was als 't ware de aankondiger van het gure seizoen. Geen wonder, October stond voor de deur. De regen viel bij stroomen neer, en de wind koelde zijn woede aan de reeds geel en bruin geworden bladeren.
"Het staat voor de deur," mompelde Helding halfluid: Zoo gij voor regen vreest of gure noordenwinden, Gij kunt in dit verblijf een zoete schuilplaats vinden...." "Gij waart zeker bang," voerde Lodewijk Blaek mij spottende te gemoet, "dat het dak lekte, en dat gij slechts onder de tafel tegen den regen beveiligd zoudt zijn."
Woord Van De Dag