United States or British Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


»Een minuut slechts, om wat uit te blazen en mij wat te warmen," antwoordde de skydskarl. »Hebt ge zoo weinig tijd?" »Ik moet hedenavond te huis zijn, omdat ik besproken ben om morgenochtend heel vroeg een karretje te begeleiden." »Welnu, zeg dan aan Joël, dat ik van plan ben hem op te zoeken. Hij kan mij verwachten." »Wanneer? Morgenavond?" »Neen, in den ochtend.

En, zonder bij het heengaan eenig vaarwel te prevelen, evenmin als hij bij zijne aankomst beleefdheidshalve gegroet had, steeg hij in zijn kariol, terwijl de skydskarl achter op het plankje sprong. Hij liet de teugels schieten, gaf het paard een tik met de zweep, en was weldra bij een kromming van den weg uit het gezicht verdwenen. Hulda sloeg toen het vreemdelingenboek nieuwsgierig open en keek.

De skydskarl klimt achter op de rijtuigkast, waar te dien einde een plankje aangebracht is, waarop hij zoo goed en zoo kwaad als het gaat, kan zitten. Het geheel gelijkt wel eenigermate op eene onmetelijk groote spin, welker dubbelweb door de groote raderen van het toestel gevormd wordt.

Wat den skydskarl betrof, die had eenvoudig eene toevlucht gezocht onder het afdak der kleine loods. Daar had hij zich tusschen de disselboomen van de kariol uitgestrekt en was weldra in gezelschap van het geelachtige paard rustig ingeslapen, zonder zich om weer, wind of regen in het minst te bekommeren.

Op een teeken van den reiziger sprong de skydskarl van zijn plankje naar beneden, om het paard bij het bescheidene hoofdstel te grijpen en vast te houden, een voorzorgsmaatregel, die volmaakt overbodig kon geacht worden.

Het antwoord van den skydskarl had toch eenige aandoening in het moederlijke hart teweeggebracht, want vrouw Hansen herhaalde hare vraag eenigermate onstuimig. »Wat is er met Joël?.... Is hem iets overkomen?.... Spreek dan toch, mijn jongen!" »Dat hem iets overkomen zou zijn?.... Dat weet ik niet. Maar wel weet ik, dat hij iets gekregen heeft." »Wat?"

»Gij vergeet, dat de rekening ook het onderhoud van den skydskarl en het paard betreft," merkte Hulda op. »Kan niet schelen! Ik vind het duur. Als dat zoo gaat, en de menschen zoo gevild worden, dan verwondert het mij geenszins, dat hier in huis goede zaken gedreven worden!" »Wat is er dan te duur gerekend?" vroeg Hulda rood van verlegenheid.

De skydskarl maakte zich intusschen onder de kleine loods tot vertrek gereed, en het sloeg elf uur, toen het paard en de kariol voor de deur der herberg klaarstonden. De reiziger keek door het venster naar de lucht. Het weer zag er steeds somber uit. Dikke wolken bedekten den hemel en joegen, voortgedreven door een noordwestenwind, wild door het luchtruim.

God aften is de Noorweegsche avondgroet. Hij wordt hartelijk maar eenvoudig gewisseld, waarbij zelfs geen hoofdknik te pas komt. Zoo ook handelde de skydskarl. De jonge borst vertrok toen, onbekommerd over het lange eind weegs, dat hij af te leggen had.

Daar stond een jonge borst een van die knapen, die het beroep van skydskarl uitoefenen, een beroep dat daarin bestaat zich aan het achterste gedeelte der karretjes vast te klemmen om zoo mede te draven, ten einde het paard naar de vorige verspanningsplaats, wanneer van trekdier verwisseld moet worden, terug te kunnen voeren.