United States or Martinique ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik geloof dat hij er ook nog Melchior bij heette dien naam hebben in Altenburg van de tien menschen negen." "Ja, ja, dat klopt, dat klopt precies: Sebastiaan Melchior Pampel. Weet gij ook wat er van hem geworden is?" "Tot mijn leedwezen, neen!" "Kijk mij eens aan! Kijk mij eens goed aan!" "Waarom?" "Omdat ik het ben wat er van hem geworden is." "Gij.... gij?" vroeg de kleine. "Ja, ik!

Het was alsof er een stoommachine noodig was, om het woord uit uw keel te krijgen. Overigens is die naam volstrekt niet zeldzaam. Ik heb een geheimraad Pampel gekend, die zijn naam met zeer veel eer droeg. Doch de naam is Duitsch; zijt gij bijgeval óók van Duitsche afkomst?" "Ja." "En in de Vereenigde Staten geboren?"

Hij zei dit met zulk een bijzonderen nadruk, dat Bill hem van ter zijde eens aankeek, en toen vroeg: "Dus gij, gij lacht niet om dien naam?" "Neen. Ik doe dat niet, om den kameraad, die zich in ons midden bevindt, en die werkelijk dien naam draagt, niet te beleedigen." "Wat? Wat zegt gij? Bevindt die Pampel zich werkelijk onder ons?" "Zeer zeker." "Verduiveld! Wie is het dan?" "Ik ben het zelf."

Vroeger, voordat de trein gerangeerd werd en de ingenieur aan den opzichter het bevel kwam brengen om op te breken, had hij hem nog gezegd: "Old Firehand heeft mij opgedragen u mee te deelen, als gij iets naders wenscht te vernemen aangaande dien master Engel, uw vroegeren kameraad, wend u dan tot zekeren Mr. Pampel, een Duitscher, dien gij onder de rafters zult vinden." "Kent die hem?

"Pam pam pam pampel?" riep Bill, terwijl hij uitbarstte in een schaterend gelach. "Heavens! Wat een naam is dat? Wie kan zulk een naam over zijn lippen krijgen. Pam pam pam hoe was het ook al weer? Ik dien het woord nog eens te hooren, eer ik het nazeggen kan." "Mr. Pampel," herhaalde de opzichter; en nu begonnen allen luidkeels met Humply-Bill mee te lachen.

"Wat? Pampel? Versta ik het wel goed?" riep Droll. "Had hij kinderen?" "Ja, een zwerm!" "Weet ge ook hoe die kinderen geheeten hebben?" "Neen, dat weet ik niet meer. Maar van den oudsten zoon herinner ik mij den naam heel goed. Dat was een ferme jongen; hij heette Bastel." "Bastel, dus Sebastiaan." "Ja, want Sebastiaan wordt op zijn Altenburgsch Bastel uitgesproken.

Gij zijt bepaald verkeerd ingelicht; er is niemand onder ons, die Pampel heet." "En Old Firehand heeft het mij laten zeggen," antwoordde Watson. "Dan hebt gij stellig den naam niet goed verstaan of niet goed onthouden. Ik ben overtuigd, dat ieder onzer zich liever een kogel door den kop zou jagen, dan zich door zulk een naam belachelijk te maken. Zijt gij dat niet met mij eens, oude Tante?"

Weet die iets van hem?" "Hoogstwaarschijnlijk wel, want anders zou Old Firehand u niet aan hem geadresseerd hebben." Watson herinnerde zich dat, en spitste nu zijn ooren, of hij ook aan de Duitschachtige uitspraak van een der rafters kon hooren, of die wellicht Mr. Pampel zijn kon.

En dan kan ik onze dikke Tante noemen, die naast u zit; en vlak over ons zit óók nog een Duitscher, Zwarte Tom. Misschien is ook de kleine Fred, dien gij daar naast hem ziet zitten, onder de Duitschers mee te rekenen." "Hum! Wien ik zoek, is onder de aangeduiden niet." "Zoo! Wien zoekt gij dan?" "Een zekeren Mr. Pampel."

Nu eens was hij koffiehuisbediende, dan kelderknecht, dan weer koster, tusschenbeide ook sergeant-majoor bij de burgerwacht; als dat te pas kwam ook bruiloftsnooder, en ook...." "Stop!" viel Droll hem in de rede, hem meteen bij den arm grijpende. "Hoe was zijn naam?" "Hoe de voornamen waren, weet ik mij niet meer te herinneren; maar zijn 'van' was Pampel. Ik noemde hem altijd maar neef Pampel."