United States or Qatar ? Vote for the TOP Country of the Week !
We zullen hun nachtlampje aansteken en er de bloemen omheen schikken. Dat zal touchant zijn! Gauw, haal je bloemen! Marie schaterde het uit en vloog gierende de trap af. Toen zij buiten adem terugkwam, had Emilie het lampje aangestoken. Marie schikte de bloemen, verschikte ze en verschikte ze weêr; het wilde niet gelukken. Doe het dan toch kalm! Je staat maar te gieren! maande Emilie aan.
Hij trok zijn mes en sneed het gaas van boven tot onder door midden zonder het minste gedruisch; doch een gordijntje belette hem in de kajuit te zien. Hij schoof dat behoedzaam op zij, en had van blijdschap over hetgeen hij toen zag wel willen jubelen. Aan den linkerwand hing boven het bed een brandend nachtlampje, van onderen bedekt, opdat het den slapende niet zou hinderen.
Zij spraken geen van beiden meer, en Betsy hoorde Eline slechts zachtjes kreunen, achter het gordijn. Het witte nachtlampje gloeide als een ster op de tafel en er glansden licht-weêrschitteringen in het paneel van een kast, in den spiegel van de psyché, over de flacons en coupes van het mousseline toilette-duchesse, terwijl overal groote schaduwen roerloos lagen als donkere schimmen.
Eindelijk viel zij in slaap; maar midden in den nacht werd zij weer wakker; zij had van de bloemen en van den student, dien de oude heer berispt had, gedroomd. Het was doodstil in de slaapkamer, waar Ida lag; het nachtlampje brandde op de tafel, en haar pa en ma sliepen.
En nu zien ze het nachtlampje veel te vroeg! klaagde Marie. Waarom heb je dan toch zoo geteut? Zoo! Ik heb het eerst je gezegd voort te maken. Georges en Lili waren luidruchtig de kamer binnengevlogen. Opnieuw die bewonderende stilte.... een zacht gefluister, een fijn lachje, een kus.... Marie proestte het uit. Ik hoor lachen, ik hoor lachen! gilde Lili, Ze zitten hier ergens verscholen.
Ook Eline trok zich terug in hare kamer. Zij sloot hare vensters, ontkleedde zich en legde zich te bed. De schijn van een nachtlampje blonk zacht over de schaduwen in het vertrek heen en de valgordijnen voor de deurvensters waren hel van het licht der rijzende maan. Eline sloot de oogen om te slapen.
Mijn God... mijn God... Betsy...! Betsy! schreeuwde zij benauwd uit, alsof een vuist haar worgde. Betsy lag in bed, in de, slechts door een nachtlampje verlichte, kamer en zij ontwaakte met een doodelijken schrik. Een verwarde gedachte aan iets ontzettends, aan brand, aan moord rees bij haar op. Wie! Wat! Wat is dat? Wat is er, Eline? Ik.... o, God.... ach.... Wat is er dan?
Er brandde geen nachtlampje in het vertrek, maar toch was het er licht in; de maan scheen door het raam midden op den vloer; het was bijna zoo helder, alsof het dag was. Al de hyacinten en de tulpen stonden in twee lange rijen in de kamer; er waren er volstrekt geen meer voor het raam te zien; daar stonden slechts de leege potten.
Daar heur ordeloos bed, waar zij zoolang zich slapeloos had omgewoeld, haar walgde, liet zij zich neêrvallen op den Perzischen divan. Door het venster bleef zij op de gekartelde toppenlijn van eenige kastanjes staren. In het vertrek viel de morgen binnen en het nachtlampje knetterde, vlamde heen en weder, doofde uit en walmde. Eline sliep in, dof, moê en leêg van brein.
Dien nacht maakte Marianne goedwillig plaats voor Marie, en in de groote, eikenhouten kamer vernam Marie Freddy's geheim. Zij zaten naast elkaâr op de ruime vensterbank, reeds ontkleed, in hare witte nachtjaponnen, terwijl alleen een nachtlampje het holle vertrek verlichtte, Frédérique snikte, de handen voor het gelaat, maar Marie trok ze zacht weg.
Woord Van De Dag