United States or Saint Martin ? Vote for the TOP Country of the Week !
En hij zei dat op zulk een moedeloozen toon, dat het haar bijna bedroefde om zijnentwille. "Ge doet donna Elisa heel veel verdriet," barstte zij los. "En u ook, niet waar?" zei hij met lichten spot. "Ik ben de verloren zoon, ik ben Judas. Ik ben de strafengel die u allen drijft uit dit paradijs, waar men gras eet."
Het gas verlichtte dit alles; eene meid en een knecht stonden achter den toog met de armen overeen geslagen, en Siska of mademoiselle Eudoxie Van Rosmal zat tegen het venster, op eene hoogte, eenen Franschen roman te lezen. Die staat van zaken duurde langen tijd, tot het groote verdriet van den moedeloozen vader.
»Waartoe! waartoe! wel om uw smaak, om uw geest te vormen, om aan de uitnemendste kunstgewrochten van anderen het oog te verlustigen, de geestdrift te ontvonken, er uit te leeren zien wat u zelf ontbreekt." »Och, dat alles zou mij toch niets meer baten," hernam Frits op moedeloozen toon, daarop vervolgde hij na eene korte pauze: »Waarom zou ik het u niet bekennen, gij hebt het toch al geraden.
Reijer vertrok, en in zijn koetsje vergat hij een pooze zijn notitieboekje na te zien, en dacht hij even na over juffrouw Vere. Toen slaakte hij een moedeloozen zucht. Nauwelijks was hij weg of zij stond op, hoewel zij versmolt van loomheid in de warmte, die, als een muffe lauwte, de kamer vulde, al stonden het raam en de balcondeur open.
Hij was het, die de Staten met geestdrift voor het voortzetten van den krijg bezielde, die de moedeloozen sterkte en hun hoop op de eindelijke zegepraal inboezemde, die hen bewoog om vast te houden aan hunne rechtmatige eischen.
Hij slaakte een moedeloozen zucht en liet zijn armen hangen. Nog geen hoop dus, dat we naar ons land terug mogen, weeklaagde hij. Ik kon niet anders dan toegeven, dat daar nog geen de minste hoop op was. Wij zien Vlaanderen elken dag, zei hij; wij komen er juist weer vandaan. Ongeloovig keek ik op, doch herinnerde mij meteen wat de juffrouw uit het grijze huisje mij had meegedeeld.
Het is waar, de gelegenheden daartoe waren zeldzaam; maar op weg naar het veld en terug en gedurende de werkuren, had hij toch nu en dan eene kans om vermoeiden, neerslachtigen en moedeloozen een helpende hand te reiken.
"De tijden zijn veranderd", viel Burchard ongeduldig in zijne rede. "De maat der ongerechtigheid is vol. Wilt gij graaf van Vlaanderen zijn, mher Willem? Zeg één woord!" "Eilaas, wie kan mij mijn erfdeel terugschenken?" zuchtte Willem Van Loo met een moedeloozen glimlach. "Wie? Ik!" riep Burchard. "Maar welke middelen meent gij te hebben?"
Doch ik zeg u met redenen, en de tijd zal het waar maken: De moedeloozen zullen immer bezwijken onder hun eigen leed. Wraldas geest mag men alleen kniebuigende dank toewijden, ja driewerf, voor hetgene gij van hem genoten hebt, voor hetgene gij geniet en voor de hoop, die hij u laat in angstige tijden. Gij hebt gezien, hoe spoedig ik hulp verleende.
Woord Van De Dag