United States or British Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Is er dan in het geheel geen andere uitweg? Ik ben immers de vrouw van mijn man." "Elke toestand is te veranderen; men moet slechts den vasten wil hebben. Elke toestand is beter dan die, waarin ge nu leeft. Ik zie, hoe ge u kwelt om alles, om de menschen, om uw man, om uw zoon."
Gij zijt een van die innemende dames, waarmede het even aangenaam is te spreken als te zwijgen. En denk nu maar niet te veel aan uw zoon, het is toch onmogelijk altijd bij elkander te zijn. 'Anna Arkadiewna, wendde zij zich ophelderend tot Wronsky, "heeft namelijk een zoon van acht jaar, dien zij nog nooit heeft verlaten, en nu kwelt haar de gedachte hem alleen achter gelaten te hebben."
Dra zal hij dan haar sprake en de wonderen van ons rijk verstaan om zelf met de geliefde in Atlantis te wonen.” Gij weet nu wel, lieve Anselmus! dat mijn vader juist die Salamander is, waarvan ik u vertelde. Ondanks zijn hoogere afstamming moest hij zich aan de engste benauwingen van het gewoonte-leven onderwerpen en daaruit komt vaak het grillige leedvermaak voort, waarmede hij velen kwelt.
Maar om u de waarheid te zeggen, ik zou haast denken, dat zij nogal instemt met de meening van haar oom: want ik kan niet vinden, dat zij u bijzonder voorkomend behandelde." "Dat heeft mij ook getroffen," zeide ik: "en ik was er verre af, mij op zulk een koelheid te verwachten. Ik weet niet, waarmede ik haar welwillendheid zoo op eenmaal verbeurd heb; en dat kwelt mij."
Als een wild dier sprong er een uit zijn slaap op en stiet een afschuwelijken gil uit, hij gaf zijn kameraad met den elleboog een duchtigen stoot in de ribben, en deze keerde zich slaperig om, zeggende: «Houd je mond, onmensch, en slaap! Dat is hier iederen nacht!...» «Iederen nacht!» herhaalde de ander. «Ja, iederen nacht komt hij en kwelt mij!
En de Amerikaansche leeuw, dat is de poema, gaat voor den mensch op de vlucht, zelfs al kwelt hem de honger.
Meer nog dan andere soorten van zijn familie heeft de Grauwe Klauwier de gewoonte om elken buit, dien hij vangt, op een doorn of anderen scherpen tak te spietsen, voordat hij hem verslindt. "Op deze wijze," zegt Naumann, "vergaart hij, na zich verzadigd te hebben, voedsel voor een volgend maal, om het achtereenvolgens te gebruiken, zoodra de honger hem opnieuw kwelt.
Volgens de gelijkluidende, doch geheel onafhankelijke verhalen van den jongen van Low en van Jemmy Button, is het eene stellige waarheid, dat, als de honger hen des winters kwelt, zij hunne oude vrouwen dooden en verslinden, voordat zij hunne honden dooden. Toen Low den knaap vroeg, waarom zij dit deden, antwoordde hij: "Hondjes vangen otters, oude vrouwen niet."
Zoolang de honger hem niet kwelt, is hij een van de lafhartigste en vreesachtigste dieren die er bestaan. Hij vlucht dan niet alleen voor menschen en Honden, voor een koe of een Bok, maar ook voor een kudde Schapen, zoodra deze dieren zich aaneensluiten en de koppen tegen hem richten.
Deze Javert, die mij sinds zoo lang kwelt, zijn vreeselijk instinct, dat mij op 't spoor scheen, dat mij inderdaad opgespoord had, en mij overal volgde, deze afschuwelijke jachthond, die mij altijd op de hielen zit, is nu misleid, van 't spoor gebracht, geheel tot iets anders getrokken. Hij is nu voldaan, en zal mij voortaan gerust laten, hij heeft zijn Jean Valjean!
Woord Van De Dag