United States or Montenegro ? Vote for the TOP Country of the Week !
Uit het open buisje bij de keel vloeide een dun, geelachtig vocht, met bloed vermengd, op het witte laken dat in vele lagen over zijn borst lag, en zijn kleine, dunne handjes hielden het ijzer van het bedje krampachtig omklemd. Toen Kaja op haar knieën naast zijn bedje lag, en zijn handjes kuste, scheen het haar een onmogelijkheid dat hij zou kunnen blijven leven.
"Nooit wordt op aarde belofte zoo rijk verbonden met reine gedachten, dan waar twee bouwen één zelfde huis, twee menschen uitwerpen één anker." Kaja maakte iederen dag met oom Frans hun gewone wandeling. En daar Peter Dam steeds door repetities in beslag werd genomen, sprak het ook als 't ware van zelf, dat Kaja en oom Frans de toekomstige woning gereed maakten.
De Keizer voelt, dat het kritieke oogenblik is gekomen. Drouot, de welbekende commandant der garde-artillerie, ontvangt bevel op den rechtervleugel der slaglinie zijn gansche macht, 60 stukken, te doen oprijden om baan te breken. Dan formeert zich de garde tot den aanval. Het dorp Kaja, het centrum der stelling, wordt door haar genomen; over de gansche linie vluchten de Pruisen.
Die rustige kamers, die hij met Kaja samen bewoonde, dat, volgens zijn omstandigheden, volmaakt weelderige tehuis dat hij het recht had het zijne te noemen, dat alles oefende tijdelijk een verzachtenden invloed op zijn karakter. En hij was tot over de ooren verliefd op zijn jonge vrouw. Hij overlaadde haar met de kostbaarste bloemen, en de mooiste en liefste woordjes voegde hij haar toe.
Zelfs de wapens en het sieraad namen dat dierlijke niet weg; aan hen leek het een natuurlijk-gegroeid verweer als klauwen, scheurende tanden, horens, een natuurlijk gegroeid siersel als manen en prachtige kleuren van vacht. Die menschelijke dieren waren Kaja Kaja's, Papoea's, inheemsch in de van giftige moerassen walmende streek die wel "Duivelsland" is genoemd: "the Devil's own country."
Zij werd uit haar gedachten gewekt, doordat de zieke, die druk aan het passen en probeeren was geweest, weer naar haar toe kwam. "Ken je mijn adjudant?" zeide zij. "Hij is op en top een gentleman. Zijn geheele wezen is zoo fijn en eerbiedig en zijn stem is zóó zacht, ja, zijn stem zou ik niet kunnen beschrijven." Kaja glimlachte. "Neen," zeide zij, "dat kan niemand.
En het stond hem goed aangedaan te zijn. Kaja keek naar oom Frans met een blik, die zeggen wilde: "Ziet u wel, hoe mooi hij is en hoe goed!" Maar oom Frans keek alle kanten op, behalve dien van Kaja. Hij bestudeerde de afkalking van de witte muren en het beeldhouwwerk van het doopfont.
Toen goot hij wat brillantine over zijn krullend haar, trok een lok over zijn voorhoofd en wierp een laatsten blik in den spiegel. Een beeldhouwer had geen beter model voor een Hamlet kunnen wenschen. Haastig zette hij zijn hoed op, deed zijn jas aan en ging de trap af. Buiten wachtte Kaja hem in een rijtuig op. En zoodra het portier gesloten was, zeide hij: "Nou, hoe heb ik gespeeld?"
Als hij aan zijn vrouw dacht, deed hij dat altijd met de rustige overtuiging, dat zij het 't best had, waar zij nu was zonder eenigen bepaalden wensch om verandering in den tegenwoordigen toestand te zien en als hij aan Kaja dacht, was het met dezelfde kalme overtuiging, dat hij gedaan had, wat hij kon, door haar een goeden bruidschat mede te geven, en dat hij nu de verantwoording rustig aan een ander kon overlaten.
Toen vloog er een stralende glimlach over Helle's gezichtje en hij vroeg: "Wordt vader morgen dan weer wakker?" "Neen neen, vraag nu niet verder, wees nu maar stil," zeide Kaja, terwijl zij met moeite haar tranen terugdrong. De visschersvrouw wierp een blik op haar bleeke, pijnlijke aangezicht en verdween even, om terug te komen met een grooten kop dampende koffie en een stukje wittebrood.
Woord Van De Dag