United States or Cambodia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar ik heb gelukkig net bij tijds een hoestbui gekregen en de vraag niet uitgesproken: ik weet, auteurs hebben hun gevoeligheden.... Maar eens heb ik nog een anderen indruk van Het Stijfhoofdige Bruidspaar gekregen, al was hij aan dezen verwant: toen het als Handelsblad-feuilleton verscheen. Destijds wist ik natuurlijk heel wel, dat ik las, zoo avond aan avond, hè.
Het mannetje wreef zich dan de handen, nerveus en snel, en verborg z'n lach in een driftige hoestbui.... Toen de Beurs uitging, in 't gedrang bij de deur, liep hij achter Louis, en hij kneep hem even in den arm en lachte scheel-oogend op naar 't omkijkend hoofd van zijn aanstaanden schoonzoon, die ook glimlachend knikte.
Alfons kuchte even, heel zacht en heel voorzichtig, als was hij bang voor een geduchte hoestbui en zijn bleeke lippen glimlachten met inspanning, terwijl zijn heesche stem op bijna fluisterenden toon zeide: "As 't moar 'n beetse goe weer'n blijft, mevreiwe; as ik moar weere buiten in de zonne kan goan zitten. 't Es toch zeu triestig, altijd in huis."
Wanneer heeft ze hare rekening vol? vroeg hij. Ze bezagen elkaar en: Met 't eerste maansching, zei Ghielen en hij hield zich gesloten om niet te pinkoogen. Newaar, Doka? Ja, nog een manestond. 't Geen ze er nog wilde bijzeggen verging in een geweldige hoestbui. 't Is hier koud staan, meende Ghielen. 't Is eigenlijk een schoone koe. Newaar! zegden ze alle twee. Steek ze maar weer binnen.
Terwijl De Witt deze woorden uitte, was de Prins beurtelings rood en bleek geworden. Om zich niet te verraden, had hij den zakdoek voor den mond gehouden en worstelde thans met een hevige hoestbui. "En heeft mijne grootmoeder dat verzoek herhaald?" vraagde hij met een van aandoening trillende stem aan De Witt.
Alzoo zal dat ne keer het laatste zijn, dacht hij; 'k zal in zoo'n hoestbui eens blijven steken; moest mijn asem voorgoed achterwege blijven 't ware gedaan en Doka, die ginder in den stal zit, zou er niets van weten. Binst hij zijne kleeren zocht en aantrok, kraaide de haan op den kiekenpolder en dat ging als de schreeuw van den verlaten eenling op een onbewoonde landstreek.
Met al te groote haast slikte Elsje de soep door, om te antwoorden en toen ze wat zeggen wou, kreeg ze zulk een hevige hoestbui dat zij er akelig benauwd van werd en de tranen haar over de wangen rolden. "Hè, wat een vervelend geluid!" zei Cécile. "Je kunt best ophouden, als je maar wilt, Lizzie." "Take some water, do," raadde Miss Piper aan.
Het wijf heur eerzelende voeten stonden onvast op het glibberig plankier en ze doezelde waaghoudend met de handen op goed geluk voort, voetje voor voetje schorend en slepend langs den muur. Ze vocht om een geweldige hoestbui in te houden, bleef wat staan tot het beterde en dan weer voort, naar den koestal.
"Hoor, Kees," zei de Burgemeester, "kort en goed: er is een stadspostje vacant, en ik had gunstig over je gedacht. Het is een makkelijk postje, een goed postje..." "Maar," zei Kees, "as ik de vrijïgheid nemen mag menheer in de rede te vallen; ik wenschte volstrekt niet te veranderen..." De Burgemeester kreeg wederom een geweldige hoestbui.
Een hevige hoestbui overvalt hem en hij schrapt en spuwt, naast mij: ... zoû hij tering hebben? Hij hoest zóo akelig. ... Ik ben de Lion, herhaalt hij. Ik kon Bébert niet weigeren. Nu ... heeft hij me gelegd ... Hier ben ik niets waard meer, hier op de Place Garibaldi is geen sou meer voor me te verdienen ... Als ik het van daag niet doe, doe ik het morgen.
Woord Van De Dag