United States or Maldives ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zoodra ik reizen mag, gaan we naar Semarang; ik moet door den dokter worden onderzocht; de rheumatische hoofdpijn mag geen chronische kwaal worden. Wij gaan dan meteen het een en ander voor onze kleintjes koopen. Wij hebben hier geen enkele haakpen of lei meer in huis. Met potlood geschreven na eene ziekte. Een eilandengroep op de hoogte van Japara.

Dat is toch het gewone leven van u jonge mannen allen!" antwoordde zij met gefronste wenkbrauwen en begon, zonder Wronsky aan te zien, met zekere opmerkzaamheid uit een haakwerk, dat op tafel lag, de haakpen los te maken. "Ik heb dat leven al lang opgegeven," zeide hij, verwonderd over de verandering in haar gelaat.

Het was aan den middag van dien dag, dat grootmama zich bedaard aan de tafel zette, die bij het raam was geschoven en met een vriendelijk knikje naar Elsje, die lijdelijk toezag wat ze deed, haar haakwerk opnam en de grove haakpen vlug door de zachte wol liet glijden, waarvan een grappig klein kindermanteltje moest worden vervaardigd.

Hij haalde dus de globe, zette zich naast haar en zij richtte zich op in haar stoel. Mevrouw Van Raat zag mijmerend toe, hoe Paul met heur haakpen Eline de sterrenbeelden wees en de namen er van noemde. Daarna trachtte Eline in den hemel de beelden terug te vinden en zij glimlachte, terwijl haar wijsvinger van ster tot ster lijnen trok. Eline glimlachte en mevrouw mijmerde op dien glimlach voort.

Ik ben niet jaloersch; ik geloof in u, als ge bij mij zijt, maar als je ergens anders uw voor mij onbegrijpelijk leven leidt...." Zij keerde zich van hem af, bevrijdde eindelijk de haakpen uit het werk, haastig werd het eene vakje aan het andere gelegd en snel en zenuwachtig bewoog zich de fijne rechterhand in de geborduurde manchette.

Mevrouw haakte ijverig door en de vlugge beweging der haakpen, die den wollen draad tot een mollig weefsel verstrengelde, hinderde Lili, evenals het regelmatig omgeslagen blad van haar vaders boek, daar ginds, haar hinderde.

Eindelijk liet ze haar werk in den schoot zakken, keek peinzend naar buiten in het heldere, vroolijke licht vol leven en lente, legde toen wol en haakpen naast zich neer op de tafel, en schoof, de ingeving van haar hart volgend, een in zwart kalfsleer gebonden boek naar zich toe. Elsje had met hare oogen hare bewegingen gevolgd, zonder er veel belang in te stellen.