United States or Mozambique ? Vote for the TOP Country of the Week !
Falco kan kiezen tusschen leliën en cactusbloemen, rozen en pelargonea's. En hij dreigt de bloemen, dat hij ze tot stof zal vertrappen onder zijn sandalen, indien zij zich niet naar zijn wil willen voegen. Nooit tevoren heeft Falco Falcone zich bekommerd om bloemen. Zoolang hij leeft, heeft hij nog nooit een bouquet voor een meisje gebonden of een roos geplukt om in zijn knoopsgat te steken.
Het was in het eind van December, de dagen tusschen Kerstfeest en Nieuwjaar. Er bestond nog steeds hetzelfde gevaar voor oproer en nog steeds hoorde men dezelfde beangstigende berichten. Er werd verteld dat Falco Falcone een groote rooversbende in de steengroeve verzameld had en dat hij slechts wachtte op den dag, die bepaald was voor het oproer, om Diamante binnen te stormen en te plunderen.
"Heb je Falco Falcone ook gezien?" "Ja signor, hij ging mij zoo juist voorbij en verzocht me u te groeten." "Diavolo!" "Hij zag u heen en weer loopen in het boschje, en hij stond op het punt u dood te schieten, maar hij heeft dat niet gedaan omdat hij dacht, dat het misschien uw plicht was hem te vervolgen." "Diavolo! Diavolo!" "Maar indien ge nog eenmaal tracht...." "Diavolo! Diavolo! Diavolo!"
Men denkt aan de zestien moorden die Falco Falcone begaan heeft, en men verhaalt van zijn plunderingen en rooftochten. Er is een verhaal, dat de menschen meer dan alle andere verschrikt. Toen Falco van de galeien kwam, woonde hij in de bosschen en grotten op den Etna of in de steengroeve bij Diamante. Spoedig had hij een groote bende om zich verzameld. Hij werd een groote rooverheld.
"Ge zult niet naar den markies rijden, Nicola, ge gaat weer naar huis." Samen keerden zij nu huiswaarts. Nicola zat te beven op zijn ezel. Toen zij nu op het landgoed gekomen waren, zeiden de mannen: "Wijs ons nu de akkers!" En ze gingen naar de arbeiders. "Werken, jelui lummels! De markies heeft zijn schatting betaald aan Falco Falcone. Je kunt ergens anders het werk staken, maar hier niet."
Reeds den volgenden dag schijnt het donna Micaela een sage, dat zij zoo iets gedaan heeft. Zij is heilig overtuigd, dat niet haar eigen barmhartigheid, erbarmen of liefde haar bewogen heeft midden in den nacht naar het roovershol te gaan, maar dat een vreemde macht haar geleid heeft. Terwijl donna Micaela in de steengroeve is, zit de oude Catherina voor het raam op Falco Falcone te wachten.
Denkt ge dat die officier terugkwam? Gelooft ge niet, dat hij naar een plaats vertrok, waar hij geen roovers behoefde te vervolgen? En de arbeiders, die op den Etna werken, vragen: Wie zal ons bijstaan tegen Falco? Hij is oppermachtig, zelfs de soldaten vreezen hem. Ze denken er aan, dat Falco Falcone nu een oude man is. Nu plundert hij geen postwagens, nu berooft hij geen grondbezitters meer.
"Ik eindig mijn leven als een dolle hond." Donna Micaela ziet Passafiore scherp aan. "Wat wenscht ge, dat ik doen zal? 't Is toch niet je wensch, dat ik in de steengroeve zal gaan naar Falco Falcone?" Passafiore slaat zijn oogen neer en durft niet antwoorden. Zij vertelt hem, wat Falco haar heeft doen lijden. Hij heeft al de arbeiders van haar spoorweg door schrik verjaagd.
Ik zeg u dit nu maar dadelijk, opdat ge aan deze zaak niet meer geld en moeite zult verspillen. Hooggeboren en edele signora, ik verblijf uw nederige dienaar, Falco Falcone. P.S. Passafiore, mijn neef, heeft dezen brief geschreven. Donna Micaela smeet het vuile briefje op den grond.
Donna Silvia drukt de hand tegen het hart. Daar buiten voor haar huis zit Falco Falcone. Hij is gekomen om zich te wreken, omdat haar zonen aan den spoorweg werken. Zal hij haar huis in brand steken of zal hij haar vermoorden? Donna Silvia trilt over haar geheele lichaam, als zij de macaroni op den schotel doet. Maar Falco begint de tijd lang te vallen, terwijl hij zit te wachten.
Woord Van De Dag