United States or Estonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij was nog niet droog van voren en nu werd hij ook spoedig druipnat van achter. De scherpe wind zweepte thans de piepende kruinen der boomen als 't ware vluchtend vóór hem uit, en hij zelf voelde zich mee gedreven, loom op het paard ineengezakt, de pet diep over de ooren, zijn halskraag overeind.
Hier, waar het water het moeilijkst en wildst is, troffen wij daarentegen juist onstuimig weer, een weer als waren alle elementen tegelijk in opstand gekomen. Feitelijk hadden wij het niet beter kunnen treffen, al was het gevolg ook, dat wij druipnat aankwamen in het Grand Hôtel du Rozier, dat prachtig gelegen is met een terras aan den oever van den Tarn.
Help me! Mijn God! Eline! kreet Jeanne verpletterd. Help me, toe.... ik ben van.... hen weggeloopen.... toe, help me of ik zal doodgaan. Zij was druipnat voor Jeanne's voeten neergezonken, terwijl ook de trap droop van het vocht, dat uit haar sleependen mantel vloeide. Mijn God! Eline! Eline! kreet Jeanne, die hare oogen niet gelooven kon.
Dispense Usted, Señor, gij zaagt er bij ons vertrek zoo toornig uit, dat ik geene opmerking durfde maken." Aan den oever van de rio staat de pastorie van Gigaquit; juist toen ik er binnen wilde gaan, nadert een Europeaan, even druipnat als ik, van den anderen kant: dat is pater Puntas.
Wat staarden die tintelende oogjes hem aan wanneer hij hun van Waterloo, en Hasselt en Leuven, of van Neerlands helden en groote mannen vertelde, van De Ruyter vooral, den godvruchtigen zeeheld. Ha, hij ziet die zielvolle kijkers nog glinsteren wanneer hij zoo verhaalt. En dan, 't was winter; druipnat werden ze thuis gebracht; de doodskleur lag op beider gelaat.
Maar de honden en ik, die geen mantel of iets dergelijks hadden, waren weldra druipnat; de dieren konden zich van tijd tot tijd nog eens afschudden, maar dit middel stond mij niet ten dienste: ik moest voortloopen onder een vracht, die mij bijna verpletterde en mij ijskoud maakte. Zijt gij spoedig verkouden? vroeg hij mij. Dat weet ik niet, ik geloof niet, dat ik ooit verkouden was.
"Ja," hernam het kind, "heusch waar, moeder is beneden. Niemand wou 't gisteravond gelooven dat zij 't was, maar u zult haar toch stellig wel herkennen." Hij kleedde zich schielijk aan en trok zijn vader toen mee. Buiten voor de deur vonden zij werkelijk de arme vrouw, verkleumd en druipnat terug. Haar gezicht helderde op, toen zij haar kleinen jongen zag.
Doch zij durfden dit niet uitspreken, want een voornaam goudborduurder, die het volk gewaarschuwd had voor al te voorbarige vreugd, was deerlijk toegetakeld naar huis gehinkt, terwijl men twee andere ongeluksprofeten in de zee geworpen had, en hen juist op dat oogenblik weder druipnat ophaalde. Schip met drie rijen roeiers.
Indien hij Jo niet zoo innig had liefgehad, geloof ik niet, dat hij op dat oogenblik zijn hart aan haar zou hebben kunnen verliezen, want zij was een alles behalve bevallige verschijning haar rokken in een betreurenswaardigen staat, haar overschoenen een en al modder, en haar hoed druipnat.
Zij zit ver vooruit, zóo ver, dat de golven om haar voeten slaan en 't schuim over haar heen spat. Zij moet druipnat zijn. Zij is donker gekleed, heeft een zwarte sjaal om het hoofd, zit in elkaar gedoken, met de hand onder de kin, en staart onophoudelijk naar hem heen, naar den golfbreker.
Woord Van De Dag