United States or Togo ? Vote for the TOP Country of the Week !
Buiten, in de lieve Ruimte die ze pas verlaten hadden, begon de dorpstoren z'n vroegtijdig, angstig brandalarm van zwaar-nadreunende slagen nou 't gedaan was. "Die ellendige ouwe suffer," zeide mevrouw nog eens en wéer hield ze op met 'n kermend angstgilletje.
En waar de bodem het dichtst bevolkt is, waar dorpen en woningen samendringen als om nergens een plaatsje ledig te laten, daar dringt ook sterker óp het gevoel van levensvolheid en levensblijheid. Toch leeft elk dorp zijn eigen leven, dat de dorpstoren uitstraalt.
Nog eens keek hij om en zocht of niemand hem kwam nagegaan. Eer hij nog aan 't ander dorp gerocht, hief de zon haar bovensten rand uit d'eerde, ze steeg als een gloeiend wiel, effen afgerond, zonder stralen en versmachtte hooger in een wolkenbed van roze en goud dooreen gedraaid, in gesteven kabbeling. Zie, op gindschen dorpstoren stak de vlag uit!
Met dit kostbare voorwerp gewapend, ging hij naar de woning van zijn vriend Marcel, bij wien hij reeds sedert eenigen tijd logeerde. Toen hij het atelier binnenkwam, luidden zijn zakken als de klokken van een dorpstoren op een hoogen feestdag.
Het veld lag groen, luw-getint, met een stippeling van geel. Niets dan groen en gele hoofdjes van bloemen. Het zonlicht deinde er zachtjes over. In de verte, uitgebeten in de heldere lucht, de dorpstoren, priemend omhoog met de puntigheid van een naald. In de verte óók het vriendelijk lichten van zon, overal zon, warme zon. In loovers tjilpten vogels.
Enkele vrouwen dalen van de gele duinen, schommelend met eene weelde van rokken om de heupen, als nimmer in eenig oord der beschaafde of onbeschaafde wereld is aangetroffen. Hoog verheft zich het duinzand van den dorpstoren tot aan het »groot stedelijk" badhuis, welk laatste gebouw nog in geen enkel opzicht »groot" en veel minder »stedelijk" te noemen is.
De baas wees naar 't haantje van den dorpstoren, dat tusschen de boomen doorschemerde. "Kijk maar, de wind is gedraaid, hij komt nu uit den regenhoek. Let op mijne woorden, over een paar uur regent het er frischjes op los!" Toen hij dat gezegd had, greep de baas weer naar zijne bijl en begon te hakken, alsof er niets gebeurd was. De arme Hans wist niet recht, wat hij er van denken moest.
Ik was verdoold geraakt op de naakte, grenzenlooze heide, waar boom, heuvel noch dorpstoren mij de goede richting kon aanwijzen. Mij bedroefde dit echter niet: het is zoo vermakelijk, verloopen te loopen, wanneer men eindelijk toch zijnen weg naar huis zal terugvinden.
Elf gesmoorde metaalslagen waren aan komen waaien uit den verren dorpstoren en nog altijd zat de gast van den hovenier in de tuinmanswoning te soezen onder de lamp; alles in huis sliep den stevigen slaap van den voornacht, na een dag tobben in de open lucht. Hij zat te rooken, met het hoofd lui achterover tegen het tochtschot geleund.
Ten laatste wees het heerschap, meenende, dat hij ginds weer den dorpstoren van Groot-Schermer vóór zich had, op den toren van West-Graftdijk, zeggende: "Zoo, zoo, dus dat is uw kerk. Zoo, zoo." "Ja, mijnheer," heeft vader geantwoord. "En uw leeraar?" ""'n Bovenste best", mijnheer", heeft vader nogeens verzekerd.
Woord Van De Dag