United States or Yemen ? Vote for the TOP Country of the Week !
Doch één gevoel en één belang breidelde aller driften. Zelfs Ruardi's tegenwoordigheid werd door niemand der anderen gewraakt. Zijn verhaal van hetgeen des ochtends vóór den zelfmoord tusschen hem en André was voorgevallen op het Badhuis, bleek een kostbaar getuigenis.
Daar hij bemerkt, dat zij jaloersch is, doet hij haar gelooven, dat Filipello zijn eigen vrouw bij zich in een badhuis wil laten komen en haalt haar over daarheen te gaan. Als zij echter meent, dat zij haar man betrapt heeft, ontdekt zij, dat ze er met Minutolo geweest is.
MEVR. STOCKMANN. Goeden morgen. Hoe gaat het? Ik ontving gisteren, na kantoortijd, een rapport van je over het water in het badhuis. DR. STOCKMANN. Ja. Heb je dat gelezen? BURGEM. STOCKMANN. Ja. DR. STOCKMANN. En wat zeg je wel van de zaak? Hm.... Was het noodzakelijk dat je al die onderzoekingen achter mijn rug om deed? DR. STOCKMANN. Ja; zoolang ik nog geen volstrekte zekerheid had....
Het duurde niet lang, dat er twee slaven kwamen, de een beladen met een mooi en groot matras van katoen, de ander met een groote mand vol van allerlei dingen. Die matras werd uitgestrekt in een kamer van het badhuis op een rustbed, waarop men een paar lichte lakens met zijden randen legde en daarna een deken van zeer witte Cyprische katoen met twee wonderbaar bewerkte oorkussens.
Aan de helling van dezen berg vindt men een badhuis, waarin het water vrij warm is , boven hetzelve opklimmende, komt men aan eene aangename wandeling onder zware en lommerrijke boomen, en hier is nog een huisje, waar men het water drinkt, betalende daar voor aan lieden, die het gepacht hebben; om de warmte is het walgelijk, doch anders vond ik 'er geen' onaangenamen smaak aan.
Van dat badhuis moeten wij allemaal bestaan, en 't allermeest wij huiseigenaren. Daarom willen wij dus graag de badinrichting zooveel wij kunnen steunen. En omdat ik nu president ben van den Bond van Huiseigenaren.... DR. STOCKMANN. Wel...? ASLAKSEN. ... en daar ik bovendien agent ben van het Matigheidsgenootschap ... ja, dokter weet immers wel dat ik werk voor de matigheidszaak?
'k Ga in "chambercloak" mijn kamer uit: de barometer in de vestibule is alweer gedaald, ik tik er op: hij gaat nog een eindje terug. Een miserabel ding, die barometer. "Morgen!" zegt de portier. "Morgen!" "Miserabeles Wetter, Meinherr!" "Jawohl!" nare vent, dat zie ik zelf immers wel. Voordat ik de trap naar 't badhuis afga, komt mij de Oberkellner tegen met een blad vol koffiekoppen en broodjes.
Ook de groote zaal van het Badhuis vond hij bij zijne aankomst bijna verlaten. De meeste badgasten waren reeds vroeger te water geweest en deden nu een dutje in hunne slaapkamers, of kleedden zich om in den namiddag naar de stad te gaan. Hij bestelde vooruit een ontbijt, kocht een kaartje en begaf zich naar het strand.
Hij omgaf de stad met muren en wallen, stichtte fraaie gebouwen, legde buiten de stad prachtige tuinen, cypressen- en oranjegaarden aan; bouwde in de wijk die nog zijn naam draagt een paleis, den overwelfden bazar, den schoonsten van de geheele stad, voorts nog een moskee, een badhuis en eene medresseh.
Den heelen dag en den heelen nacht hoorden wij de zee brullen en razen. Arm "Klein Scheveningen" daar heeft de storm 't vreeselijkst gewoed. De weg naar het badhuis is heelemaal door de golven weggeslagen en het strand daarvóór is verdwenen. De onverzadelijke zee heeft het ingeslikt. Als 't vanmiddag niet stortregent, zal ik Pa vragen om daar naar toe te gaan.
Woord Van De Dag