United States or Ghana ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het water, dat trede voor trede de trap was opgeklommen, met een hardnekkige volharding, trad de deur reeds binnen. Wij spoedden ons naar den zolder, elkaar geen stap verlatende, behoefte als men in gevaarlijke oogenblikken heeft, om zoo dicht mogelijk bij elkander te blijven. Cyprien was verdwenen. Ik riep hem en zag hem uit een der naburige vertrekken komen met een ontsteld gezicht.

Maar geen van allen wisten we eigenlijk wat. Gaspard bood aan Véronique op zijn rug te nemen en haar zwemmende te redden. Pierre sprak van een vlot maken. Dat was dwaasheid natuurlijk. Cyprien eindelijk zeide: "Als wij de kerk slechts konden bereiken." Met zijn vierkanten toren stak de kerk hoog uit boven het water. Door zeven huizen waren wij van haar gescheiden.

Nu bemerkte ik ook, dat de beide dienstboden nog niet boven waren; ik wilde haar wachten, doch Cyprien voegde mij zachtjes toe: "Dood. Dat gedeelte van den schuur, waarboven hun kamertje was, is ingestort." De arme meisjes waren zeker in de koffers hun spaarpenningen wezen zoeken.

Cyprien uitgereden zijnde, zagen wij een half uur buiten de stad, aan de linkerhand van den weg, de bron la Fontaine de Perpan genaamd, welke, naar men zegt, een zeer heilzaam mineraal water geeft; ik vond 'er echter geen anderen smaak aan dan aan gewoon water.

Het huis der Raimbeau's, oorspronkelijk tot werkplaats bestemd, was licht gebouwd. Ten overvloede stond het juist op den wind en meende ik dat het beefde en schudde bij de stooten van 't water; met beklemd hart volgde ik Cyprien, terwijl hij het dak overstak. Plotseling deed zich een vreeselijk gerommel hooren.

Een afgrijselijke huivering beving ons. Werktuigelijk grepen wij elkaars handen en drukten ze of wij ze verbrijzelen wilden, zonder onze blikken van het vreeselijk tooneel af te wenden. Cyprien had eerst beproefd zich op te richten. Met buitengewone krachtsinspanning was het hem gelukt zich van het water verwijderd te houden, zijn lichaam in een schuine richting brengende.

Men had Gaspard naast Véronique geplaatst en hij deed niets dan haar aankijken, zijn eten vergetende, zoo innerlijk verheugd dat zij zóó dicht bij hem was, dat tusschenbeiden groote tranen in zijn oogen opwelden. Cyprien en Aimée, die nu drie jaar getrouwd waren, glimlachten eens.

Toen Aimé met Cyprien was getrouwd, had ik een verdieping op het huis laten zetten en sprak er lachend over om het met een tweede te laten verhoogen toen er sprake was van het huwelijk van Véronique met Gaspard; op die wijze had het huis ten laatste tot aan den hemel gereikt; als wij tenminste bij elke trouwgelegenheid zulke plannen hadden gehad.

De maan kwam te voorschijn, een ronde maan, eenzaam hangende aan den hemel, en wier geel licht het onmetelijke meer verlichtte met den bleeken gloed eener lamp. Geen enkele bijzonderheid van den ramp ontging ons. Het huis der Raimbeau's stortte in. Een ontzaglijke wanhoopskreet rees uit ons op, toen wij Cyprien zagen verdwijnen.

Toen zij hem op het naaste dak bespeurde, vloog zij over de pannen heen, zonder de kinderen los te laten, uitroepende: "Cyprien, wacht mij. Ik kom bij je, ik wil met je sterven." En zij bleef voortgaan. Tevergeefs boog hij zich voorover en bezwoer haar terug te keeren, zeggende dat hij terugkwam en dat het voor ons aller welzijn was, wat hij deed.