United States or Canada ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Ze waren dominé wel niet zat, maar toch...." Wij zijn op reis gegaan! Francis moest zich na haar lang isolement weer aan de wereld en de menschen gewennen. De Werve wordt intusschen gerestaureerd, en Rolf heeft op zich genomen de vesting te commandeeren in onze afwezendheid. De kleine Harry Blount is uit de handen zijner grootmoeder in die van de Pauwelsen overgegaan.

Toen ik weer tot mij zelve kwam was het om te zien wat er gebeurd was, wat mij levenslang als eene bloedschuld zal drukken. Harry Blount lag verpletterd ter aarde en heeft geen uur meer geleefd!

Sleept men iemand dien men lief heeft mee in zulk een maalstroom?" "Iemand die uw hart mocht winnen, Francis, en die waard is het te bezitten, laat zich niet meetrekken in een maalstroom, maar zou er u uit redden." "Dat kan niet zijn; ik zal het kind van Harry Blount nooit in den steek laten." "Dat zou ook onchristelijk wezen. Hoe oud is dat kind, Francis?" "Het zal nu welhaast drie jaren worden.

"Zij exploiteeren uwe teederheid van consciëntie, Francis!" sprak ik, terwijl ik naast haar plaats nam op de rustieke bank. "Zoo is het Leo! Gij hebt laatst gehoord hoe jammerlijk die arme Harry Blount is omgekomen.

"Er is hier geen koetsier meer," zei Francis eenigszins verbleekend. "Hoe nu, hebt ge over u kunnen verkrijgen om Harry Blount te ontslaan?" "Harry Blount is dood!" antwoordde Francis zonder op te zien, met eene doffe stem. "Harry Blount dood! hoe heeft die flinke jongen die malligheid kunnen begaan! Hij zou even dertig zijn, zoo ik me niet bedrieg.

Daar vóór u ligt de boerderij, ga daar botweg aan de lieden vragen, wat er is van het geval met Majoor Frans en den koetsier Blount; de man en de vrouw zijn er beiden getuigen van geweest, zij kunnen u op de hoogte brengen of liever op de laagte van die gansche jammerlijke geschiedenis, en daarna, Jonker van Zonshoven, keer terug naar de Werve om afscheid te nemen."

Blount, J. Smithweeke en W. Aspley 1623. Op deze eerste folio-uitgave volgde in 1632 de tweede, welke eenvoudig een afdruk is der eerste, met enkele wijzigingen, gedeeltelijk toevallige, gedeeltelijk opzettelijke, welke laatste als verbeteringen bedoeld, maar, op zeer enkele na, niet als zoodanig te beschouwen zijn.

"Neen! neen! dat niet. Tancred wordt verzorgd bij de Pauwelsen; maar 't herdenken aan Harry Blount is mij zoo schrikkelijk; ik ik ben de oorzaak van zijn dood!" "Kom, gekheid, daar geloof ik niets van; weer vrouwelijke overdrijving!

Mijn man is in zijn jonkheid palfrenier geweest bij der grootvader; ik zie nog de appelgrauwe schimmels, dat haar grootste pleizier was die zelve te mennen, en dan Blount de koetsier! die den koning te rijk was als hij naast haar zat met de armen over elkaar! of hij de mijnheer was wien het spul toe kwam!

"Het is almachtig jammer, Francis!" sprak Rudolf, ook bewogen, "en ik zou voor u wenschen dat ik in plaats van Blount dat ongeluk had gehad; dat was een lastpost minder voor u geweest, en die ferme jongen had nog pleizier kunnen hebben van zijn leven.