United States or Vietnam ? Vote for the TOP Country of the Week !
"En dat heb je gedaan?" vroeg de jongeman op onbeschrijfelijken toon. "Word maar niet boos, heer," gaf de ander verbleekend en bevend terug, "ik heb hem niet bij de Chineezen begraven. Ik zei zoo bij me zelf: 't is beter te verdrinken dan onder Chineezen te liggen, en ik heb 'm toen maar in 't water gegooid!"
"Waart ge dan niet degene, die alles had vergeven en, slechts geleid door een Christelijk gevoel, bereid waart alles op te offeren?" Je hebt zelf gezegd: "Als men den rok neemt, wil ik ook den mantel geven.... En nu...!" "Ik bid je," zeide Karenin plotseling verbleekend met bevende en klagende stem, terwijl hij opsprong: "Ik bid je dit gesprek te staken...."
"Ramp, ramp!" klaagde Witta, "wie er ook overwinne, Vlaanderen zal overdekt worden met lijken ..." "O, mijn God!" kreet eensklaps Dakerlia verbleekend. "Wat geschiedt u? Wat ziet gij?" vroegen Robrecht en zijne zuster verbaasd. Maar Dakerlia greep haren verloofde de hand, trok hem naar de Hofstraat en antwoordde haastig: "Kom, kom, loopen wij naar huis. Mijn arme vader!
Ik had hen niet verstaan, schoon 'k dag aan dag, in heevige aandacht, 't spel der harmonieën van wit en grauw, bekleed door draperieën van zonbeglansde wolkenvacht, bezag, 't steeds wisslend licht op de altoos starre lijnen, en 't zoet verkleuren bij des Lichts verdwijnen, als een droefschoone roep om weederzien, onder des heemels zacht verbleekend blauw.
"Er is hier geen koetsier meer," zei Francis eenigszins verbleekend. "Hoe nu, hebt ge over u kunnen verkrijgen om Harry Blount te ontslaan?" "Harry Blount is dood!" antwoordde Francis zonder op te zien, met eene doffe stem. "Harry Blount dood! hoe heeft die flinke jongen die malligheid kunnen begaan! Hij zou even dertig zijn, zoo ik me niet bedrieg.
„Foei! foei! papa, vloek toch zoo niet, dat’s niet fijn”, riep Ildegard verbleekend. „Neen! zoo’n slag op je
Hij woonde te Vernon, waar mijn broeder pastoor is, en heette, meen ik, Pontmarie of Montpercy... Ook had hij, naar ik meen, een geducht litteeken!" "Pontmercy," zei Marius verbleekend. "Juist, Pontmercy. Hebt ge hem gekend?" "Mijnheer," zei Marius, "hij was mijn vader." De oude kerkmeester sloeg de handen ineen en riep: "Zijt ge zijn zoon! Inderdaad, dat kind moet nu een man zijn.
Aan den voet van de trap bleef hij eensklaps staan, hief zijne handen omhoog, deinsde verbleekend terug en morde huiverend: "Hemel! het riekt hier naar de solfer! Zou er een ijselijk ongeluk geschied zijn? Mijn droom? Vluchten wij!"
Eindelijk valt nog een lange matgele lichtstreep langs de kozijnen heen op den houten vloer der kamer, blijft daar afwisselend flauwer en helderder een korte poos met de kwasten en naden van ’t hout spelen en verdwijnt dan, allengs verbleekend, geheel en al. ’t Is buiten donkerder geworden, een regenbui komt opzetten en door de grauwe wolken breekt zich geen enkel zonnestraaltje meer baan.
Juffrouw Chuin nam acht dagen bedenktijd, doch eindigde met hem te beloven te doen wat in haar vermogen was; zij zou tienduizend francs ontvangen, als zij hem op een avond in de kamer van Flavie verborg. Den volgenden morgen zocht Juffrouw Chuin Nantas op. "Wat hebt ge voor nieuws?" vroeg hij verbleekend. Zij wilde haar doel bereiken langs een omweg. Mevrouw had ongetwijfeld een liaison.
Woord Van De Dag