United States or Australia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Λέγουν πως είταν ο πρώτος καθαυτό απόλυτος μονάρχης της Ανατολής, κι άδικο δεν έχουν, αφού μπόδιο δε γνώριζε ο νους του μήτε χρηματικό, μήτε πολιτικό, σώνει να γίνουνταν το μεγάλο του θέλημα. Τα οικονομικά του μέτρα τα είδαμε στην ιστορία του Ιωάννη του Καππαδόκη.
Τονέ σιγοφαρμάκωναν ή τον κουτσούρευαν οι Ρωμαίοι, τονέ στρέβλωναν οι ψευτόσοφοι, τονέ βύζαναν οι παραλυμένοι, κι ως τόσο ζούσε ακόμα, όσο κι αν είταν τυραννισμένος, και μήτε σημάδι δεν έδειχνε τελειωτικού θανάτου πολλούς αιώνες. Απόδειξη του τι λογής ζωτικότητα την είχε αυτό το Έθνος, κι ας είτανε μυσερό, κι ας τούλειπε το πολιτικό συστατικό, η ψυχή της ψυχής του κάθε λαού.
Θα σου πούνε κιόλα πως δε θα συμφωνούσαν ποτέ τους. Θα σου πουν ίσως και πως δε θα γίνονταν ο πόλεμος καθόλου αν προσπαθούσαν να συνεννοηθούν για τη μοιρασιά από πρωτήτερα. Ε, μα τότε γιατί τον έκαναν; Ας μη γίνουνταν ποτέ πόλεμος. Μήπως δεν έμενε πάντα το άλλο πολιτικό πρόγραμμα για να το ακολουθήσουν; Μήπως ήταν τάχα μπρος βαθύ και πίσω ρέμα; Κάποιος θα είχε συμφέρο για να γίνει, ο πόλεμος.
Τι πράμα όμως κανονίζει όλες αυτές τις πράξες του; Πώς ξέρει και διαγνώνει σε κάθε περίσταση τ ι π ρ έ π ε ι; Αν είναι πολιτικός όπως χρειάζονται τα κράτη, θα έχει νόμο απαράβατο και σταθερό το αυστηρό πολιτικό συμφέρο του κράτους, δηλαδή την αυτοσυντηρησία του κράτους, και τη νίκη της εθνικής ζωής, ας είναι και εις βάρος άλλων κρατών.
Θα πουν βέβαια και θα ξαναπούν μερικοί, πως δεν είναι καιρός τώρα για τέτοια ζητήματα, τώρα που έχουμε τόσα άλλα «σπουδαιότερα» να κοιτάξουμε, και θα αναφέρουν το Μακεδονικό, το Κρητικό, το στρατιωτικό, το πολιτικό ζήτημα κτλ.
Παίρνοντας όμως ο Αυτοκράτορας τη σωπασιά του για σημάδι πως έφταιγε, προστάζει να τον κλείσουνε σπίτι του και να του πάρουν κάθε πολιτικό αξίωμα.
Σαν τονέ ρώτησα, τότε που πρωτοβγήκε βουλευτής στη Φλώρινα, ποιο πρόγραμμα πολιτικό θα ζητήσει να εφαρμόσει μέσα στη Βουλή, μου είπε: ― Μου είταν εύκολο σε δέκα δεκαπέντε αράδες να δώσω το πρόγραμμά μου. Μα το πρόγραμμά μου το πολιτικό βρίσκεται πλατιά χαραγμένο στην προκήρυξη μου «&Στρατός και άλλα&», καθώς και στα βιβλία μου.
Γιατί ο Ίδας, αγωνιστής του Δημοτικισμού κρατερός, στάθηκε πλάι στο «Νουμά», στήριγμα του ακριβό, σωστά δέκα χρόνια, από τα 1905, που πρωτοφάνηκε στις στήλες του με τη μελέτη του: «Στην Πόλη», ίσαμε τα 1915 πούβγαλε δικό του, καθαρά πολιτικό περιοδικό, την «Πολιτική Επιθεώρηση». Μα και την «Πολιτική Επιθεώρηση» σαν έβγαζε, δεν αποτραβήχτηκε από το «Νουμά». κι ας έπαψε να στολίζει τις στήλες του με τάρθρα του, μόνο του απόμεινε φίλος πιστός και υλικός ακόμα υποστηριχτής.
Ο Ζώσιμος πάλε τάβαλε με τους καιρούς του όχι τόσο από φανατισμό, όσο από τις πίκρητες που έπαθε σαν είχε πολιτικό αξίωμα. Πρότυπο του είχε αυτός τον Πολύβιο. Του Ολυμπιόδωρου η ιστορία είναι κάτι πιο άταχτη, και σαν είδος χρονικά, με λεχτικό όχι πολύ χτενισμένο. Εθνικός κι ο Πρίσκος, κι από τα έργα του σώζουνται όσα δηγήθηκε σαν πήγε πρέσβης στη χώρα των Ούνων. Το παινούν το ύφος του.
Όσο για την τοπική αυτοδιοίκηση, αύτη χρησιμεύει γ ι α ν α σ υ ν τ η ρ ε ί τους Ελληνικούς τόπους σε κάποια δ ι οι κ η τ ι κ ή ι σ ο ρ ρ ο π ί α με το πολιτικό τους περιβάλλον. Ω έθνος μαργωμένο, πού είναι η περηφάνεια σου; Μην έχεις πεποίθηση σε κανένα, μήτε στους Μεγάλους ξένους της γης, μήτε στους Μεγάλους προγόνους σου, π α ρ ά μ ό ν ο σ τ ο ν ε α υ τ ό σ ο υ.
Λέξη Της Ημέρας