United States or Gibraltar ? Vote for the TOP Country of the Week !


Οι δε Μιλήσιοι δι' ουδεμίαν άλλην αιτίαν απεχωρίσθησαν από τους Ίωνας ειμή διά την ακόλουθον· η Ελληνική φυλή ήτο τότε πολύ ασθενής, και εξ όλων των εθνών των συγκροτούντων αυτήν αυτή ήτο η ασθενεστάτη και μηδενός λόγου αξία. Τωόντι, εκτός των Αθηνών, δεν υπήρχε πόλις Ιωνική αξία προσοχής.

Αισθάνομαι ότι έγκειται εν τη ψυχή μου η νοσταλγία του μηδενός, ο πόθος της ανυπαρξίας. Μόνον η αναίσθητος φύσις δεν φοβείται την ανυπαρξίαν, διότι δεν αισθάνεται την ύπαρξιν. Τελειοποίησις άρα των όντων μη είνε η εις την ύλην επιστροφή; Επί τεσσαράκοντα έτη εθώπευσα επί της καρδίας μου τα δόγματα του θείου Πλάτωνος, ζητών παρ' αυτών αναψυχήν και παραμυθίαν. Αλλά και ούτος με ηπάτησεν.

35. »Δεχόμενοι ημάς μηδενός όντας συμμάχους δεν παραβαίνετε διόλου τας μετά των Λακεδαιμονίων συνθήκας. Διότι διετυπώθη εν αυταίς ότι πάσα εκτός της συμμαχίας Ελληνίς πόλις δύναται να προσέλθη εις όντινα εκ των δύο αρέσκεται.

Διότι η απόκτησις του πλούτου δεν είναι αυτή καθ' εαυτήν πηγή ευτυχίας. Η ανεξαρτησία,― ιδού το αληθές, ιδού το υγιές του εργατικού ανθρώπου ελατήριον! Δεν ήμην τότε εις Τήνον ο μόνος εκ Χίου νέος, ο αγωνιζόμενος να παράξη από του μηδενός το έν και να κάμη τα δύο τέσσαρα.

Εκεί ας αναπαύεται πας μάρτυς και πας ήρως, γευθείς σοφίας μάνα... δεν είναι αμοιβή παντός και του τυχόντος κλήρος του Βούδδα η Νιρβάνα. Χρυσούς ορθούται 'στόν Ναόν εκείνον της σιγής ο τρίπους της Πυθίας, και δεν εισέρχεται ποτέ χειρώναξ εναγής κι' εχθρός της αληθείας. Εκεί φωτίζει την πυκνήν του Μηδενός σκοτίαν φως αληθών θαυμάτων, και βλέπομεν αθάνατον την αριστοκρατίαν των ευγενών πνευμάτων.

Τώρα ησθάνετο άφατον χαράν, αν την έβλεπεν εις το σπίτι, αν ήκουε την φωνήν και το περιπάτημά της. — Οι Δίκαιοι ζώσιν εις τον αιώνα! Την ανακούφισίν του όμως αυτήν ήλθε να ταράξη ένα απροσδόκητον περιστατικόν εκείνας τας ημέρας, όλως διόλου αιφνίδιον. Εις τα μικρά χωρία γεννώνται εκ του μηδενός μεγάλα ζητήματα, τα οποία φέρουν αναστάτωσιν σεισμού. Άγνωστον πώς και πόθεν.

Σεις όσοι συνετρίψατε παν είδωλον του σκότους 'στό κοίλον της παλάμης, και τόσας εδεσμεύσατε κρυπτάς κι' αναλλοιώτους της φύσεως δυνάμεις. Σεις όσοι ανεστείλατε τον ρουν και τας φοράς ακατασχέτου ρεύματος, και τα δεσμά εθραύσατε δουλείας βδελυράς του ανθρωπίνου πνεύματος. Προς σας του Βούδδ' ανοίγεται ο μέγας ουρανός, Επαγγελίας χώρα, κι' εις ταύτην την επίζηλον Εδέμ του Μηδενός αναπαυθήτε τώρα.

Και πάλιν, μετά λύπης οργή μεμιγμένης, απήλασεν αυτούς εκείθεν, μηδενός τολμώντος ν' αντισταθή εις το φλέγοντα ζήλον Του. Αλλ' επ' ουδενί λόγω θα επέτρεπεν Εκείνος ίνα ο οίκος του Πατρός Του μεταβληθή εις σπήλαιον ληστών. Αφού εκαθαρίσθη ο Ναός, ήλθον πάσχοντες προς Αυτόν και τους εθεράπευσε.

Το άυλον εν τω αΰλω, το ιδεώδες εν τω ιδεώδει. Το σώμα είναι το σκότος, η ψυχή είναι η ακτίς. Ακτίς του αϊδίου, του απείρου, του υπερτελείου φωτός. Το μηδενός επιθυμείν, η σωφροσύνη, η απάθεια, τούτο θείον. Το όμμα σου, ω θείε άνερ, ήτο όμμα αετού, η διάνοιά σου ήτο της θείας διανοίας κοινωνός. Και ευτυχώς επέστη ήδη ο χρόνος, όπως τα δόγματά σου βασιλεύσωσιν επί της γης.

Η εκ του μηδενός προαγωγή, η ευτυχής έκβασις των πρώτων μου ατομικών συνδυασμών, η συναίσθησις ότι ήμην εις θέσιν να μη αφήσω πεινώσαν την μητέρα και τας αδελφάς μου, η ελπίς την οποίαν αι πρώται εκείναι απαρχαί μου έδιδον διά το μέλλον, όλα ταύτα ομού ανεδείκνυον πολλαπλασίως πολύτιμα και ευάρεστα τα πρώτα μου εκείνα κέρδη.