United States or Seychelles ? Vote for the TOP Country of the Week !
Σωκράτης Λοιπόν και οι τίμιοι άνθρωποι εξάπαντος επιθυμούν κάθε είδος κέρδους, εάν βέβαια τα κέρδη αυτά είνε τίμια. Εταίρος Όχι όμως εκείνα τα κέρδη, Σωκράτη, από τα οποία θα βλαβούν ηθικώς. Σωκράτης Το να υποστούν δε κάποιαν βλάβην λέγεις ότι είναι ίσον προς το να ζημιωθούν ή είναι άλλο τι; Εταίρος Όχι· αλλά λέγω ότι είναι ίσον προς το να ζημιωθούν.
Ο σύντροφός του ησθένησεν ομοίως και απέθανε. Και άλλοι πολλοί απέθανον, υποκύπτοντες εις την δριμύτητα του τόπου εκείνου, οπού όλα τα πράγματα είνε χρυσά. Και τα κέρδη χρυσά, και τα έξοδα χρυσά. Αλλ' αι ασθένειαι είναι σιδηραί, είνε μολύβδιναι. Ολίγοι σηκόνονται όταν πέσουν.
Εταίρος Τι να γίνη; ας είπωμεν ότι είναι καθώς το λέγεις. Σωκράτης Εκ τούτου λοιπόν συμπεραίνομεν ότι τίποτε παραπάνω δεν κερδίζει από τον άλλον εκείνος ο οποίος επιδιώκει και λαμβάνει το καλόν κέρδος ή το κακόν καθώς μάλιστα παρεδέχθημεν κανένα από τα κέρδη αυτά δεν φαίνεται να αξίζη περισσότερον από το άλλο. Εταίρος Ναι, έχεις δίκαιον.
Πολύ καλά είναι αυτά τουλάχιστον. Και λοιπόν από τας αδίκους βλάβας και τα άδικα κέρδη, όταν λόγου χάριν κανείς με αδικίας κάμνη να κερδίση κάποιος, όσα μεν είναι ευκολοθεράπευτα, ως να είναι ασθένεια της ψυχής, πρέπει να τα θεραπεύη. Η δε θεραπεία της αδικίας φρονούμεν ότι πρέπει να τείνη εις το εξής. Πού;
— Καλά το επώλησα το άλογόν μου, είπεν. Ο μεγάλος Κλώσος θα σκάση από το κακόν του, όταν μάθη τα κέρδη μου. Αλλά δεν θα του τα δείξω διά μιας. Έστειλε λοιπόν εις τον μεγάλον Κλώσον έν παιδί, και του εζήτησεν έν κοιλόν δανεικόν διά να μετρήση κάτι. — Τι το θέλει; εσυλλογίζετο ο μεγάλος Κλώσος.
ΟΙΔΙΠΟΥΣ Ω πλούτε και βασιλεία στην γην, που απ’ όλες τις τέχνες τις ανθρώπινες εξέχεις° κάμνεις όλοι του βασιλέως τη ζωή να τη ζηλεύουν, αφού για τον βασιλικόν τον θρόνον, όπου η πόλις μού τον έδωκε, άξιό μου δώρο, χωρίς εγώ να το ζητώ, τούτος ο Κρέων, ο πρώτα φίλος μου πιστός, μ’ επιβουλεύει, το σκήπτρον αυτό θέλοντας για τον εαυτό του, και μου ’στειλε τον μάγο αυτόν και τον πανούργον, τον δόλιον, τον αγύρτη αυτόν που μόνο κέρδη αγαπά, κ’ είναι τυφλός εις την μαντείαν.
Το επάγγελμα του συζύγου της είχε, κυρίως ειπείν, μόνον δύο μήνας γονίμους δι' όλου του έτους, όλον δεν τον άλλον καιρόν ήτον απραξία με ολίγαις κουτσοδουλειαίς και «μερεμέτια». Και πάλιν οι δύο εκείνοι μήνες έφερον περισσότερα παράπονα και δυσαρεσκείας, παρά κέρδη και εισπράξεις.
Ο διάλογος εξηκολούθησεν έτι επί το τρυφερώτερον, και σφραγισθείς τέλος διά τινων θωπειών και φιλημάτων, αποτέλεσμα έσχε την εις χείρας του δεκανέως Δημήτρη μεταβίβασίν μου. — Καλά κέρδη το λοιπόν, εφώνησεν ύστατον η μικρά Μαρία, ενώ ο μέλλων αυτής σύζυγος διέβαινε την φλιάν του μικρού της δωματίου. — Έννοια σου, Μαριγάκι μου, και θα ιδής!
Και είχεν η Αρφανούλα το σχέδιον, σύμφωνα με τας ιδέας του Μπάρμπα-Σταυρή, με τον καιρόν, ν' ανοίξη ίδιον εργοστάσιον, ώστε να μη καρπούται άλλος τα κέρδη της ευφυίας της. Αλλ' ο Σπύρος ο αδελφός της, αργός από πρωίας έως εσπέρας, εγένετο πάντοτε κώλυμα ανυπέρβλητον εις τα σχέδιά της εκείνα. Πώς να τον αφήση; Τον αγαπούσε. Τον επροστάτευεν.
Λέγεις εσύ ότι και τα δύο είναι κέρδη, και το καλόν δηλαδή κέρδος και το κακόν. Τι το κοινόν βλέπεις εις αυτά; Μήπως διακρίνεις τούτο, ότι δηλαδή μοιάζουν κατά το ότι είναι και τα δύο κέρδη; Εάν δε πάλιν δεν έχεις τι να μου απαντήσης, πρόσεχε εις την ερώτησιν την ιδικήν μου.
Λέξη Της Ημέρας