Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 27 juni 2025


Hoe wist Hanna zich, uren lang, in de stille wereld te voegen, die wereld te onzent voor den ouden dag geschapen: eene lieve, zindelijke woning, een bleekveld en een tuintje, geenerlei onbevredigde behoeften, en het genot dier weldaden verhoogd door storelooze rust of zoo deze wordt afgewisseld, dan slechts door die soort van gezelligheid, welke den grijze het liefste is, een praatje over het verledene, een praatje met een dankbare betuiging besloten.

Boven de talrijke daken verheffen zich, in wijde verte, de wiegelende kruinen der hoog opgaande boomen, en geven den aanschouwer eenig denkbeeld van de uitgestrektheid en de storelooze stilte der heerlijke parken, in wier midden de keizerlijke woningen verrijzen, ver van de blikken der ongewijde schare en van het hinderlijk gedruisch der stad.

Meer dan drie eeuwen zijn verloopen sedert de geesel des oorlogs Waterland teisterde, en sinds lang is elke herinnering aan die bange dagen uitgewischt. Rust en vrede en storelooze kalmte ademt het landschap, dat van niets anders spreekt dan van stillen arbeid en menschelijke vlijt.

Gedenk van hoedanige eeuw ik ben; waarom zoudt Gij aller menschen kinderen tevergeefs geschapen hebben? Ps. 89:48. God de Heere leeft in een twist met den nietigen mensch. Dat hebben wij gemaakt. Dat is door onze zonde zoo gekomen. Dien twist hebben wij in de onvermengde, storelooze zaligheid van het Eeuwige Wezen ingedragen.

Hoe heerlijk is het, zich geheel over te geven aan den weldadigen indruk van oneindige kalmte en storelooze vrede, die u hier van alle kanten omringt; ten volle te genieten van het nieuwe leven, dat u lokkend toelacht op deze paradijsachtige eilanden, waar de bloemen altijd frisch zijn, waar de zon altijd schijnt; waar de suizende zefyrs bezwangerd zijn met zoete geuren; waar de effen wateren van de binnenzee het smettelooze blauw van den hemel weerspiegelen, en uit de verte het geruisch van den grooten oceaan u als muziek in de ooren dringt.

Uit den blakenden gloed stijgen reusachtige vlammen, wier roode tongen zich kronkelend in de lucht verheffen: te midden der diepe nachtelijke duisternis en storelooze stilte, is de aanblik van dezen verren brand aangrijpend schoon; die bewegelijke roode plek, daar aan den zwarten horizon, maakt een zonderlingen, spookachtigen indruk.

Woord Van De Dag

phylarchos

Anderen Op Zoek