Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 mei 2025
Toen zag ze naar hem op, hij echter wendde zijn oogen niet af van de verte. Zij hoorde haarzelve spreken, luider dan alle jubeling rondom hem. "Een kindeke is ons geboren, Reynout." Hij hoorde het niet. Hij staarde in de verte, en de glimlach veranderde niet om zijn gesloten mond.
Waarom trad hij niet binnen? Was het wel beuken van een hand, tegen de poort? Was het niet veel meer 't aanhoudend slaan van plank bij plank, tot een doodkist. Zij richtte zich op en angstig vroeg ze haar moeder: Mer segh mi, 't geruchte op den ganck Is dat niet kloppen planck bi planck? De moeder hield haar smart voor haarzelve. Ze wilde niet zeggen, dat Reynout dood was.
Zij glimlachte in haar slaap. Ze zag haren ridder op zijn ros, en achter hem drommen van lansknechten en edelen, luide roepend zijnen naam. "Reynout van Valkenburg!" Waar de hoeven van zijn paard den bodem raakten, ontloken bloemen, die jonge knapen plukten, ze tot kransen windende. Iedere ridder ontving zijn krans, doch twee droeg Reynout.
Of hij een veder ware, werd hij op 't paard geworpen, en voort ging het! dieper en dieper den nacht in. Er werd in den molen niet meer gemalen. De stilte van den zomernacht was over 't veld. De kleine golfjes der beek murmelden zacht. Duif en Doffer Reynout van Valkenburg ... u heeft uw vrouw meer liefgehad dan haar kind. Hij was uitgereden, de trotsche held. "Vaarwel! vaarwel!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek