predikkunde

Bijgewerkt: 12 mei 2025

In de geschiedenis der predikkunde zijn de voorbeelden bekend van predikers, die het eerste gedeelte hunner leerrede altijd zetten in den toon van »o wee, o wee!«, maar bij het tweede gedeelte geregeld overgingen in dien van het »hoezee, hoezee!« Het zal den schijn wekken, alsof ik in de nog restende bladzijden van dit boekje dat laakbaar voorbeeld volg. Het is maar schijn. Want niet uit oppervlakkig optimisme, maar wezenlijk op grond, van wat de geschiedenis mij schijnt te leeren, houd ik mij overtuigd, dat in het huwelijksleven ten onzent als regel het goede het booze overtrof. Het kwaad, waarvan wij getuigen waren, is dat van bepaalde kringen. Landgenoot en vreemdeling bewijzen ons dat in tal van berichten, bevestigd door wat de geschiedenis van de maatschappij, de kunst, de wetenschap, de familie ons leert. De breede middellaag, wij zeiden het reeds in ander verband, der natie biedt het schouwspel van zuiverder zeden, »die gelukkige middenstand«, zegt Betje Wolff in haar »Proeve over de opvoeding«, »waarvan ik welverzekerd ben, dat ik daar het grootste getal brave vrouwen en tedere moeders zal vinden«. Het is het schouwspel van het huiselijke, het ingetogene, schoon niet altijd bevallige. Dezelfde Van Effen van daareven getuigt ook: »Le mariage, qui ouvre la carrière de la galanterie aux Françoises la ferme d'ordinaire aux belles de ce pays. La mode n'a pas encore réussi

Laurentius Knappert - Verloving en Huwelijk in vroeger dagen