United States or Cyprus ? Vote for the TOP Country of the Week !
De strijd was nu natuurlijk beslist. Graaf Aliers moest plechtig beloven de bezittingen van Iwein's gastvrouw met rust te laten en de helft zijner landgoederen als losprijs aan haar af te staan. Eerst toen kreeg hij zijne vrijheid terug en mocht naar zijn graafschap wederkeeren, terwijl in het kasteel de heugelijke afloop van den strijd met blijden jubel werd gevierd.
Spoorslags reden de drie jonkvrouwen naar het naburig kasteel, waar de slotvrouwe hare dienares de vaas met de genezing brengende zalf overhandigde. "Wees er zuinig mee", sprak zij, "en breng mij, wat er na gebruik overblijft, zorgvuldig terug". Daarna beval zij haar een stel kleederen en wapenen, zooals die aan Iwein's rang en stand pasten, mede te nemen, benevens een fraai rijpaard.
Maar nu komt als de eigelike inhoud van de roman, het moment dat Iwein's vriend Gawein hem al heel gauw verwijt dat hij »luiwammest" en in zijn liefde het ridderleven vergeet en nu vraagt en krijgt Iwein een jaar permissie van zijn vrouw.
Zijne kleederen scheurde hij aan takken en doornen, zijne haren hingen hem verwilderd om het hoofd en een lange baard golfde hem weldra op de borst. Eens op een dag ontmoette een houthakker hem, maar toen de man hem zag, ontstelde hij zóó van Iwein's verwilderd en woest voorkomen, dat hij pijl en boog, die hij in de hand had, wegwierp en het hazenpad koos.
Groot was de vreugde allerwegen over Iwein's overwinning, want de hofmeester was gehaat en gevreesd bij zijne onderhoorigen. Laudine dankte den ridder, met tranen van dankbaarheid in de oogen, voor de hulp aan hare dierbare vriendin bewezen en verzocht hem haar te volgen naar haar kasteel om aldaar genezing te vinden voor de wonden, die hij in den strijd had opgedaan.
Sta mij slechts toe om de uitrusting, die ge mij geschonken hebt, als loon voor wat ik deed, mede te nemen en nu Vaarwel!" Van Iwein's verdere zwerftochten en van zijne ontmoeting met den leeuw. Daarop nam Iwein afscheid van de jonkvrouw, steeg te paard en reed opnieuw de bosschen in.
Mijne belagers hebben mij nu hier opgesloten en morgen in den namiddag zal het vonnis aan mij voltrokken worden". Het is moeilijk de aandoeningen te beschrijven, die zich van Iwein's gemoed meester maakten bij het hooren van dit droevig verhaal. Het was dus Luned, de trouwe dienares, die hem in het schoone verleden zulke onschatbare diensten had bewezen, die nu in zulk een groot gevaar verkeerde.
Woord Van De Dag