Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Aan de zijde van het meer, waarlangs de straatweg loopt, wijken de rotsen meer en meer terug; we rijden wat lager langs den waterspiegel, aan weêrszijden weiden, met hier en daar vee, en ook een akkertje; enkele huizen beginnen zich te vertoonen, nog over een heuvelrug heen en daar in eens ligt het vriendelijke kerkdorp Grindaheim voor ons; eerst weder de witte, houten kerk en pastorie en dan een dertigtal woningen, twee hotels, waarvan een zich Sanatorium noemt.
Voorbij rijden doet men zelden, en wisselen geschiedt niet anders dan in den stad; is de weg langs een bergstroom of langs eene diepte, dan houdt het rijtuig aan dien kant stil, terwijl het andere voorbij stapt. Zoo vertrok ik dan van Fagernaes met het plan om tot Grindaheim door te gaan.
Treedt men de eetkamer binnen, dan maakt de kellnerin eene aardige buiging voor u, of liever 't is geen buiging maar een soort van danspas, die allerbevalligst is. Grindaheim verliet ik 's morgens ongeveer 10 uur weder. De weêrsvoorspelling was uitgekomen. Het was helder weêr zonder zon; er woei een ijskoude noordenwind.
Ik koos veiligheidshalve maar het tweede, het Grindaheim hotel, dat tevens poststation is. Opmerkelijk was de verbazende afkoeling; 't was bepaald koud geworden en de bedienende juffrouw in het hotel voorspelde ons voor den volgenden dag een kouden noordenwind, tevens de voorbode van daaropvolgend aangenaam helder weder.
Zoo'n wandeling heeft daar een eigenaardige beteekenis, men kuiert er namelijk den straatweg op en neer, want van zijwegen, van landwegen, is geen sprake, van bergpaden is ook geen spoor te zien; te Grindaheim waren ook de boerenhoeven aan de overzijde, de noordzijde van het meer gelegen, dat is aan den zonnekant.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek