United States or Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Geef mij dien ham," zegt de heks van Dovre, wie de wolven dienen. "Je bent dwaas!" riep de gravin en beveelt de meisjes het vleesch in de provisiekamer te brengen. De oogen van de honderdjarige schieten vlammen van toorn en van begeerte. "Geef mij dien bruinen ham!" herhaalt ze, "of je zult er berouw van hebben." "'k Geef hem nog liever aan de eksters, als aan zoo een als jij bent."

Zijn dochters hieven haar sjaals in de hoogte en bogen zich tot op den grond. Daar stond de grijze kobold van Dovre met de kroon van geharde ijsklompen en gepolijste pijnappels; overigens had hij een berenpels en groote warme laarzen aan; zijn zonen daarentegen liepen met blooten hals en met broeken zonder bretels, want het waren krachtige mannen.

Maar hun vader, de oude kobold van Dovre, was een heel ander man; hij vertelde zoo mooi van de trotsche Noorsche rotsen en van watervallen, die wit schuimend met een gedruisch als donderslagen en orgelgeluid neerstortten; hij vertelde van den zalm, die tegen de neervallende wateren opspringt, als de reus op de gouden harp speelt; hij vertelde van de heldere winternachten, wanneer de bellen der sleden klinken en de jongens met brandende fakkels over het ijs loopen, dat zoo doorzichtig is, dat zij de verschrikte visschen onder hun voeten zien zwemmen.

Helpt het wat er over te klagen, dat de zon 's avonds in 't westen ondergaat en de aarde in duisternis achterlaat? Wie is onbedwingbaar zonder onderwerping! Wie is zeker van overwinning zonder geduld! De heks van Dovre gaat langs den oever van 't Löfvenmeer. Men heeft haar zien loopen; ze is klein, heeft een ronden rug, draagt een kleed van bont met een gordel met zilver beslag.