Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 1 Μαΐου 2025
Τέλος περαίνοντες τον μικρόν τούτον πρόλογόν μας του οποίου το πλείστον μέρος ψιλών ένεκα απαγορευτικών λόγων δεν τολμώμεν να παρουσιάσωμεν εις το βλέμμα του κοινού, και επικαλούμενοι τας οπωσούν ευμενεστέρας των αναγνωστών κρίσεις επί του ποιηματίου μας τούτου, επιπροσθέτομεν και τα περιεχόμενα των τριών εν τω τομιδίω τούτω ποιηματίων.
Έχομεν δε υπεροχήν και κατά τούτο, ότι, ενώ ημείς τολμώμεν πολύ και σκεπτόμεθα ωρίμως περί εκείνων, τα οποία θέλομεν επιχειρήσει, τουναντίον παρά τοις άλλοις η μεν αμάθεια φέρει θρασύτητα, η δε σκέψις προκαλεί δισταγμόν. Και υπέρτεροι εις ευψυχίαν δικαίως δέον να κρίνωνται εκείνοι, οι οποίοι γινώσκοντες κάλλιον παντός άλλου τας κακουχίας και τας απολαύσεις δεν οπισθοχωρούν προ των κινδύνων.
Αφού δε λαβόντες το ανάλογον των κτημάτων επέστρεψαν προς τας Αμαζόνας, αύται τοις είπον· «Ημείς φοβούμεθα και δεν τολμώμεν να κατοικώμεν εις ταύτην την χώραν, όπου αφ' ενός μεν σας εστερήσαμεν των πατέρων σας, αφ' ετέρου δε επροξενήσαμεν πολλάς ζημίας. Επειδή όμως μας κρίνετε αξίας να μας έχετε γυναίκας σας, πράξατε τα ακόλουθα ομού με ημάς.
Οι προπάτορες ημών οι παλαιοί έλεγον εν αυταρκεία γνησίως ελληνική: π α ς μ η Έ λ λ ην β ά ρ β α ρ ο ς, και είχον ίσως δίκαιον κατ' εκείνους τους χρόνους. Ημείς, οίτινες δεν τολμώμεν έτι να φθάσωμεν έως εκεί, αρκούμεθα εις την παρωδίαν του παλαιού λογίου, και λέγομεν απλούστερον: π α ς μ η φ ι λ έ λ λ η ν μ ι σ έ λ λ η ν.
Απερίγραπτος υπήρξεν η χαρά του διότι εμάνθανε και ήκουεν ότι η «Φωνή» ου μόνον υπήρξε προσφιλής εις τους Ηπειρώτας αλλ' ότι και μετ' ευμενών κρίσεων εγένετο δεκτή και παρ' άλλοις. Εν Αθήναις τη 1 Δεκεμβρίου 1911. Γεώργ. Κ. Γάγαρης Καί τοι αγνοούντες οποίαν εντύπωσιν θέλει ποιήσει εις το κοινόν το μικρόν τούτο επύλλιόν μας, όμως τολμώμεν να παρουσιάσωμεν αυτό επί της σκηνής της δημοσιογραφίας.
Μάλιστα, αυτό πρέπει να γίνη. Ειπέ μου λοιπόν, εκείνο το οποίον δεν υπάρχει όλως διόλου, άραγε δεν τολμώμεν ούτε να το ειπούμεν; Θεαίτητος. Πώς όχι; Ξένος. Λοιπόν ας μη συζητούμεν ούτε με το πνεύμα της αντιλογίας, ούτε ως να παίζωμεν.
Εις όσα πάθη λοιπόν επλάσθημεν να είμεθα υπερβολικά θαρραλέοι και θρασείς εις αυτά, καθώς φαίνεται, πρέπει να γυμναζώμεθα όσον το δυνατόν να είμεθα αδιάντροποι και γεμάτοι από θράσος, περίτρομοι όμως εις το να τολμώμεν κάθε τόσον να λέγωμεν ή να πάσχωμεν ή και να κάμνωμεν οτιδήποπε αισχρόν. Έτσι φαίνεται.
— Εδώ, εις τας Αθήνας, είνε αυτοί πολύ ολιγώτεροι, ή μάλλον είνε πολύ ολίγοι. Ιδού η μόνη διαφορά. — Α! εφώνησα ευχερώς θριαμβεύων. Είμεθα σύμφωνοι. Αλλά διατί τόσον ολίγοι; Τόσον άρα γε εξηπλώθη και εις τον τόπον αυτόν το εκπολιτιστικόν κράτος του συρμού, ώστε να μη τολμώμεν πλέον και να διασκεδάσωμεν παρά τους κανόνας και τας απαιτήσεις του;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν