United States or Uganda ? Vote for the TOP Country of the Week !
Om te begrijpen wat volgt, herinnere men zich, dat in dien tijd het wachthuis der Bastille aan het andere einde van het plein gelegen was, en dat, hetgeen bij den olifant gebeurde, door de schildwacht noch gehoord noch gezien kon worden. Een uur voor het aanbreken van den dag kwam een man uit de straat St.
Ik ben de gelukkigste!» Daarop werd het papier in een pakje samengebonden en in een ton geworpen, die in het wachthuis stond. «Na volbrachten arbeid is het goed rusten!» zei het papier. «Het is zeer verstandig, dat men zijn gedachten verzamelt en omtrent datgene, wat er in iemand woont, tot nadenken komt. Nu weet ik eerst zoo recht, wat er op mij staat!
"Dat is voor mijnheer Chabre", zeide hij. "Ik zal het hem gaan brengen". Mijnheer Chabre kwam juist wanhopig aanloopen. "Zij hebben zelfs geen mossel in het wachthuis", riep hij. "Ik had wel gelijk, toen ik niet hierheen wilde komen!" Maar zoodra de jonge man hem van verre de krabben had getoond, kwam hij tot bedaren.
Zoodra de russische grens was overgetrokken, bevonden wij ons weer in de beschaafde wereld. Het gezicht van een militair wachthuis en een douanenkantoor, die er vroolijk en netjes onderhouden uitzagen, de uniform en de houding der beambten, die eindelijk eens niet het voorkomen hadden van havelooze bedelaars, en behoorlijke meubels gebruikten, gaf mij een verlicht gevoel.
Het is zeer groot, en wanneer nu een brand uitbreekt, wat met die houten huizen niet zelden het geval is, dan vluchten al de bewoners van die straat met hunne kostbaarste have binnen dit steenen gebouw. »Op de voornaamste bruggen staat een wachthuis, dat steeds door tien man bezet is.
Bij de drie vrienden aangekomen, hield hij zijn paard in. "Uw paspoorten?" "Hier," zei Paul, hem eenige roebels in de hand drukkend. "Dat paspoort is overal geldig. We gaan niet verder dan tot hier; we komen alleen maar even een duel uitvechten." "Een duel! Dat is tegen de Russische wet. Het wachthuis is hier niet ver vandaan. Als de commandant komt, worden we allemaal ingepikt."
Om half drie stonden we dus reeds op, kleedden ons in allerijl en kwamen klokslag drie uur bij het wachthuis, waar twee schildwachten stonden. Daar ving ons Bulgaarsch gebrabbel weer aan, want nu kwam onze gids niet mee, daar hij niet naar het buitenland ging. Ziehier het volgende gesprek, dat zich ontknoopte. Wij: "Commandant???" De schildwacht: "Kak?" We begrepen dat dit "wat" beteekende.
"Dat noem ik spreken, gelijk den waardigen zoon eens Hoofdschouts betaamt," zeide de vreemdeling, met een gemaakten lach: "maar ik voor mij gevoel geene roeping om aan de bruggen mijn keel heesch te schreeuwen en bij elken schildwacht een half uur te wachten tot de korporaal der ronde komt, en dan van de beleefdheid van dezen af te hangen om teruggezonden te worden of den halven nacht in het wachthuis door te brengen, ten einde de zotte verhooren te ondergaan, welke bij een zoodanige gelegenheid nooit missen."
En inderdaad, daarbuiten hergalmden de grievende klachten, de scheurende noodkreten van zijn huisgezin zoo aanhoudend en zoo luide, dat men binnen het wachthuis elkander niet kon hooren. "Gendarme!" beval de rechter, "ga, zeg den veldwachter, dat hij de lieden daarbuiten van het wachthuis verwijdere, desnoods zelfs met geweld.
Velen zeggen zelfs, dat hij op prins Bartja gelijkt." »Dat is zoo," riep de kamerjuffer. »Toen ik met u mijne tegenwoordige meesteres tegemoet trok, meende ik Gaumata te zien, toen ik Bartja op het plein van het wachthuis voor het eerst in het gezicht kreeg. Zij gelijken op elkaâr als tweelingen, en zijn de schoonste mannen in het gansche rijk!" »Wat krijgt ge een kleur, mijn roosje!
Woord Van De Dag