United States or South Africa ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zooals we weten, is het Oude Testament in de Hebreeuwsche, het Nieuwe in de Grieksche taal geschreven. Nu was er wel een oude Latijnsche overzetting, de Vulgata genaamd, maar die was heel gebrekkig, heel duur, en voor het volk, dat geen Latijn kende, onbruikbaar; en de bestaande Duitsche vertalingen daarvan waren dikwijls nog onbegrijpelijker.

Nevens den Griekschen tekst was een latijnsche vertaling van Erasmus' hand afgedrukt, terwijl het geheel voorzien was van korte aanteekeningen, waarin hij rekenschap geeft van de afwijkingen van den gangbaren, door de kerk als authentiek erkenden bijbeltekst der "Vulgata", moeilijk verstaanbare uitdrukkingen kort uitlegt, en ook de gelegenheid niet ongebruikt laat, om de apostolische vermaningen, de toestanden uit den apostolischen tijd te vergelijken met den huidigen staat van kerk en geestelijkheid, waarbij hij zijn critiek en spot aan de theologen en monniken niet spaart.

Onder het bereik des lezers lagen op een stoel twee zakpistolen, een dolk, een paar gereformeerde bijbels en een vulgata. Op de tafel stond een waterkruik met een tinnen kroes, een zandlooper en het noodige schrijfgereedschap.

"Laat den ouden man maar blijven," zeide Eugenio: "ik ben verheugd zulk een eerwaarden getuige bij ons gesprek te hebben. Wat zegt de Vulgata? In ore duorum vel trium testium stabit omne verbum." De Graaf plaatste zich op eene steenen bank, terwijl Eugenio over hem stond, tegen een appelboom geleund.

"Zoo zal het nooit gaan," zeide een monnik, die naast den aanvoerder stond: "zij moeten allen te water, en gelijktijdig, quasi vir unus, gelijk de Vulgata zegt." "Ik weet, eerwaarde Vader!" zeide Velasco, "dat gij een begenadigd man zijt, die door een hoogeren geest geleid wordt: doch veroorloof mij in krijgszaken van u te mogen verschillen.

Van het karakter zijner vertaling valt weinig te zeggen, zoolang wij niet weten, welke redactie der Biblia Vulgata door hem gebruikt werd.

"Ik!" antwoordde Eugenio bedaard: "gij weet, ik ben een Bosschenaar, en daar hoort men zelden anders als uit de Vulgata praten: daar is nimmer gelegenheid om een geestelijk woord te hooren, tenzij van papen en paapsgelijken.

Dat scheelt altyd 'n beetje. En... er is niets apokriefs in de Vulgata. Met 'n protestantschen bybel zou ik 't wel laten, dat vat je wel! Neen, Wouter vatte het niet! Of althans hy begreep niet alles. Maar de konkluzie nam-i goedig aan. Hy hield zich overtuigd dat pater Jansen byzonder sterk in z'n pink was, en zou voor die overtuiging in den dood gegaan zyn.

Als m'n vader me op z'n smedery gedaan had, zou ik net zoo sterk geworden zyn als m'n broer, maar de theologie maakt 'n mensen 'n beetje lebberig, vindje niet? En toch... verbeelje, ik heb thuis 'n Vulgata. Daar staat wat in! Ze is in kwarto, zóó dik, en dat in 't vierkant, en in leer gebonden... 'n heele vracht! En er zyn sloten aan, ook, Styn schuurt ze alle weken blank.

Maar eens toch heb ik er echt schik van gehad ... niet van die Vulgata, meen ik, maar dat God me zoo sterk gemaakt heeft. Hij doet niets voor niemendal, houd je dáár maar aan vast! Verbeeldje, ik was op 't Simmenarie, en daar woonde-n'n boer in de buurt, 'n rijke boer. Hij heette Koremans, maar hij was heel rijk, en hij had veel arbeiders in z'n dienst, meiden en knechts, allemaal boerenmenschen, dat begrijp je wel. Een van de meiden heette Trineken, en ik dacht dat Koremans goed en gul was, maar och, ik heb er geen pleizier in, je dat te vertellen. (Jelui zult later wel merken waarom, v.C.) Waartoe dient het? Liever vertel ik je-n'n ander stukje, iets van hèm, van pastoor Koens. D