United States or Slovenia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het waren Sadduceërs en Farizeërs, die door eenzelfde eerzucht naar Machaerous gedreven werden, de eersten om de waardigheid van offerpriester te erlangen, de anderen om die waardigheid te behouden. Hun gelaat stond somber, vooral dat der Farizeërs, want ze waren Rome en den Viervorst zeer vijandig gezind.

De Viervorst had zich met de gedachte getroost, dat Jaokanann nu niet meer van hém afhing: de Romeinen hadden zich met hem belast! wat een verlichting! Juist toen had hij Phanuel over den omgang der wallen zien drentelen. Hij riep hem, en zeide, terwijl hij naar de soldaten wees: "Zij daar hebben de macht, ik kan hem niet loslaten! 't Is mijn schuld niet!" Het binnenplein was ledig.

"Steek hem dood!" riep Herodias den beul toe. "Houd in!" beval de Viervorst. Manaëi bleef onbeweeglijk staan; de andere evenzoo. Toen trokken ze zich terug, achteruittredend, ieder langs een andere trap, en zonder elkaar uit het oog te verliezen.

Het binnenste der citadel was een met zuilengangen versierd paleis, bedekt met een platform, dat omgeven werd door een leuning van sycomore-hout, en waar staken stonden opgericht om een velarium uit te spannen. Op zekeren uchtend de zon was nog niet opgegaan kwam de viervorst Hero-des-Antipas zich over de balustrade heenbuigen, en zag-uit.

"Wel groot is zijn macht!... ondanks me-zelf, heb ik hem lief." "Welnu dan, laat hem!" De Viervorst schudde het hoofd. Hij was bang voor Herodias, voor Mannaëi, en voor den onbekende. Phanuel trachtte hem te overtuigen, door hem, ten rugsteun voor zijn plannen, de onderwerping der Esseërs aan de koningen voor te spiegelen.

Vervolgens wentelde ze om Antipas' tafel heen in dolle vaart, wervelend als de draaischijf der tooverkollen, en met een stem, door snikken van wellust onderbroken, riep hij haar toe: "Kom! Kom!" Ze wendde en wentelde al voort; zoo luid klonken de tympans alsof ze scheuren zouden, de menigte joelde. Maar nog luider riep de Viervorst: "Kom! Kom!

Dit waren de hofmeesters van den Viervorst en knechten die de gasten voorafgingen. Doch daar trad plotseling aan den linkeropgang van het terras een Esseër te voorschijn, geheel in 't wit gekleed, blootsvoets, en met het uiterlijk van een Stoïcijn. Tegelijkertijd stortte Mannaëi, van tegenovergestelde zijde uitschietend, zich met getrokken zwaard op hem.

Nogmaals had hij zooeven het uitspansel bestudeerd, maar hij durfde den Viervorst niet naderen, bang voor olievlekken, die de Esseërs als een groote smet beschouwden. Er vielen slagen op de burchtpoort. Men wist thans dat Jaokanann hier gevangen werd gehouden.

Keer tot haar weer in haar linnen huis; verorber haar brood, dat onder de asch gebakken werd, zwelg de gestremde melk van haar schapen! kus haar blauwe wangen! en vergeet mij!" De Viervorst luisterde niet meer.

En om er toe te geraken, had ze haar eersten gemaal verlaten, om zich met Antipas te verbinden in wien ze zich bedrogen had, dacht ze. "Ik koos een hechten steun, toen ik in uw familie trad!" "Ze staat met de uwe gelijk!" zei de Viervorst kalm-weg. Herodias voelde in haar aderen het bloed koken van de priesters en koningen, die haar voorvaders waren.