United States or South Georgia and the South Sandwich Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


De moedige vogel dreef zegepralend boven de honden en verzelde hen tot bij de jachtknechten; dan vloog hij hoog in de lucht en gaf door zeldzame wendingen zijn blijdschap te kennen. "Mijnheer Van Bethune," riep De Valois, "dit is een vogel die zijn zaken dapper aflegt: het is een schone giervalk."

Al verzelde Peter haar niet, omdat zijn bezigheden hem op het veld riepen, toch was Geertje niet alleen, want, ze droeg den kleinen springer op haar arm, 't kind waarvan zij, zij-zelve, en voor de eerste maal moeder was.

Laat dat maar, verzelde Sander, ge kunt zien dat ge van visschen niks kent... zij vinden het zelf wel... als zij ons maar niet hooren... Wat gaan wij nu vangen, Sander? Wat God belieft! 'n Mensch mag nooit te rap zijn en vooruit willen denken... wat wij vangen dat zullen wij moeten afwachten... soms vangt men veel, soms vangt men niks!

Hij schaarde zich daar onder de menigte, die op stoombooten altijd belang stelt in de plaatsen, welke men passeert; en zijne wederhelft verzelde hem, na aan Torteltak en Ambrosine verzocht te hebben hunne plaatsen te bewaren.

Hierop stak hy het in zyn zak, zeggende: "ik zal de eer hebben om de Dames t'huis te brengen, en dan het Boek overgeven." Liefst had ik dit niet; maar, dewyl ik geen reden daar van kon geven, moest ik dit zo laten doorgaan. Hy bragt ons t'huis, niet langs den kortsten weg: wy ontmoetten den deftigen Edeling, die ons beleeft groette, en, horende, dat wy naar huis gingen, ons derwaards verzelde.

Doch nu was 't zaak een veilige schuilplaats voor hem te vinden, en daartoe waagde de vriend van La Valette, die hem verzelde, een stouten stap.

"Het is een groot geluk voor hem, dat hij maar dood is," zei de kastelein, toen hij het berigt in de gezelschapszaal had medegedeeld. "Ja, wel is het een geluk!" stemden al de gasten toe; maar niemand hunner had hem zien sterven. Niemand verzelde de baar van den vreemdeling, dan van Aartheim; niemand zou, zelfs in zijn vaderland, tranen van droefheid voor hem over hebben.

Ik zal straks na den afloop der vergadering bij u zijn." Madzy wendde zich om, en, de vergadering met heuschheid groetende, maakte zij zich gereed te vertrekken. "Men zal zorg voor u dragen, goede vader!" zeide Aylva, ziende dat de monnik, die Madzy verzelde, onbeweeglijk staan bleef.

Een gedachte, wij kunnen voor 't oogenblik niet beslissen welke, had hem geheel vermeesterd, en met een diep stilzwijgen verzelde hij den eerlijken Gheryt, totdat deze, op een linksafslaand paadje wijzende, hem uit zijn mijmering riep met deze woorden: "hier langs gaôn wij naôr mijn woning." De reiziger zag op en trad zijn vroolijken makker na langs het zandige voetpad.

Een naburig opperhoofd, die bewijzen van genegenheid jegens de Spanjaarden gegeven had, verzelde de van angst bevende gevangenen, om vergiffenis voor hen af te smeeken. Columbus sloeg geen acht op die vriendelijke tusschenkomst.