United States or Slovakia ? Vote for the TOP Country of the Week !
En 'k vloek mijn eigen waan-verwarden geest, Die willoos aan de zware razernij Zich vastklemt van uw schoone en schuldge leest, Waarvoor zelfs Amor geenen meineed vreest; Zoodat een ieder hem bespot, maar mij, Die 't wiel van de fortuin wil wenden, 't meest. Hij pleegde zelfmoord in 1249. Wijl Liefde nimmer zichtbaar is verschenen.
Blz. 62 Dans ce sanglot: In dezen oppersten wanhoopssnik van een denken, dat zich vastklemt aan het leven, schoon het begrip van het Einde het nimmer loslaat, komt een levende en sympathische gevoeligheid aan het licht, die door onze eeuw van tot het uiterste opgevoerd egoïsme en positivisme verdient te worden gekend. Blz. 61 La chose: Het Iets.
Weet hij wel wat hij doet nu hij ze zachtjes, beurt voor beurt, op die roode lipjes en malsche armpjes zoent; nu hij Lieschens zacht weerstrevend handje vastklemt en het drukt aan zijn lippen; nu hij Elsje kleine woelwater, ruiter van vaders knie de blootgewoelde beentjes nog eens toedekt?
De derde clique eindelijk, waarmede Anna in betrekking stond, was de wereld der bals, der diners, der schitterende toiletten, de wereld, die zich met de eene hand aan het hof vastklemt om toch niet tot de demimonde af te dalen; want ofschoon haar leden zich verbeeldden veel hooger te staan, waren zij elkander in smaak, in levensopvatting en in geheel hun innerlijk wezen vrij gelijk.
Zijne oogen zijn rood, en op zijn gelaat ligt de uitdrukking van onuitsprekelijken doodsangst. Met zwakke stem herhaalt hij het woord: Kaiman! Kaiman! Geholpen door François, trek ik hem bij de schouders omhoog, terwijl hij zich met alle kracht vastklemt aan de balken van het vlot. De kaiman laat hem nog niet los. Hoe zal de ongelukkige er uitzien?
Maar men kan, bij voorbeeld, het zwarte Duitsche glas niet evenaren. Een gros van twaalfhonderd zeer goed geslepen kralen kost slechts drie francs." Wanneer een wezen, dat ons dierbaar is, sterft, staart men het met een blik aan, die zich aan hem vastklemt en hem zou willen tegenhouden.
Eerst moeten wij gedurende eenigen tijd voortgaan langs den rand van een zoo diepen afgrond, dat mijn reismakker, die aan duizelingen onderhevig is, zich aan zijn zadel vastklemt en eindelijk van het paard stijgt.
"Indien vrouw Toussaint hier was," hernam Jean Valjean, als iemand, die iets ter bevestiging wil aanvoeren en zich aan alle takken vastklemt, "zou zij dadelijk bekennen, dat het waar is en ik mijn bijzondere manieren heb. 't Is geen nieuws. Ik heb altijd mijn donkeren hoek bemind." "Maar 't is hier koud. Men kan hier nauwelijks zien. 't Is schandelijk mijnheer Jean te willen zijn.
Zelden volgt hij horizontale takken; wanneer dit een enkele maal geschiedt, loopt hij er niet over heen, maar klautert steeds in hangende houding bij de onderzijde langs. Terwijl hij zich vastklemt, worden de borst, de hals en de kop ver naar achteren gebogen; bij het springen knikt hij met den kop.
Goddelijke soirée, Goddelijk, c'est le mot!" roemt Kippelaan, terwijl hij Helmonds hand even vastklemt en dan, door een sterken ruk naar beneden, diens arm bijna uit het lid trekt: "Parole d'honneur; in gespannen verwachting! Niemand iets van gezegd. Alleen mevrouw Toulaar en menheer Sommer lieve menschen, vrienden van me. 't Zal nu komen niewaar? Mevrouw al gezien. Jawel. Ze ging naar buiten.
Woord Van De Dag