United States or Pitcairn Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik had inwendig plezier in den tact, waarmede hij zijn rol speelde, en knikte hem goedkeurend toe, nadat hij het verhaal had gedaan en mij vragend aankeek om te weten of ik over hem tevreden was. Murad Habulam deed, alsof hij een en al verwondering was.
Over Saint-Flour en Issoire kwamen wij eindelijk aan de kleine badplaatsen, die het doel van onze reis waren, en het bleek nu dat de berenleider ons goed had ingelicht: te Bourboule en vooral te Mont-Dore deden wij voordeelige zaken. Ik moet eerlijk bekennen, dat wij dit vooral aan Mattia te danken hadden, aan zijn slimheid en aan zijn tact.
Doch met den hem eigen tact, gevoegd bij eene oprechte goedhartigheid, noemde hij verschillende postjes op en bood zijne diensten aan. Blijkbaar is Dmitri noch over Obolenski, noch over Tanjejeff voldaan geweest; althans hij verliet Petersburg, zonder hier gediend te hebben.
Voor het overige zijn de negers als kinderen, goedig en zachtmoedig of boosaardig en lastig, al naarmate men ze behandelt; met een beetje tact en welwillendheid, waaraan niet een zekere vastheid van wil ontbreekt, is het gemakkelijk, hun levendig temperament in de goede richting te leiden.
En hij verdreef zijn verveling door in zijn dictaten caricaturen te teekenen van de rechterlijke ambtenaren die de lessen verduidelijkten. Mevrouw Böhme interesseerde zich voor hem; ze trachtte met veel tact hem te beschaven, leerde hem kaartspelen en de nieuwste dansen, als middel om zich in gezelschap te kunnen bewegen. Ze won zijn vertrouwen.
Columbus bezat nu eenmaal geen tact om te regeeren, en hem weer Onder-Koning maken, zou ongetwijfeld oorzaak geworden zijn van rampen en verliezen van allerlei aard.
Toen Paul na eenigen tijd weder in Den Haag kwam, sprak zijn moeder geen woord over Frédérique en haar bezoek. Al meer en meer begon mevrouw met diplomatische tact de draden van heur net te spinnen. Bij Freddy's tweede bezoek bracht zij het gesprek op lectuur en ze beweerde, dat het zoo heerlijk was voorgelezen te worden; vroeger deed Eline dat wel eens, maar ze werd zoo gauw moê. Marie was nu zoo vriendelijk het een enkelen keer te doen, des avonds. Frédérique moest dan eens meêkomen. Frédérique beloofde het, maar niet zonder strijd. Hoe meer mevrouw haar aanhaalde, hoe grooter haar schroom, hoe dieper haar weemoed werd, en zij overdacht vaak hoe mevrouw jegens haar wezen zou, indien zij wist... Want nooit liet mevrouw ook maar in het minste blijken, d
Zij was wel wat bang voor de oude meid, die mama haar gehuurd had, maar zij oefende zich met zulk een diplomatischen tact in hare beraadslagingen over het eten en het huiswerk, dat zij hare vrees geheel wist te verbergen, zonder in aanmatigende bedilzucht te vervallen.
En, met tact hare woede terugdringend, praatte zij aanstonds over iets anders door en lachte zij weldra luid. Mevrouw Hovel was een weinig verlegen geworden bij de gegeneerde stilte harer gasten. Maar Emilie De Woude, met hare jovialiteit, toonde nog meer tact dan Betsy te bezitten om de gastvrouw en hen allen uit dien hachelijken toestand te redden.
Maar inweerwil van haar goede bedoeling, en inweerwil van haar tact, mevrouw Mansburg heeft nóg geen zekerheid gekregen, ofschoon ze er "des ondanks" nog zekerder van is dan den vorigen dag. "Welke boodschap heb je?" roept Jacoba den knecht toe die naar boven komt. Hendrik wipt snel eenige trappen hooger en zegt dan: "Compliment, nog hetzelfde juffrouw." "Ik meen van de naaister?"
Woord Van De Dag