United States or Sri Lanka ? Vote for the TOP Country of the Week !


Eene gracieuse beweging, die zij met de lippen maakte, en een zekere dikte aan de linkerwang deden vermoeden, dat de schoone niet afkeerig was van 't gebruik van pruimtabak. "Weet je wat mij spijt," zei Pols, "het is, dat ik te Donauëschingen vergeten heb, het lapje groene zijde uit mijn koffer te krijgen. Dat is, volgens Ebel, zoo goed voor de oogen, als men in Zwitserland reist.

"Zeg eens, vreemdeling, hoe vaart gij?" zeide de bovenbedoelde heer, een saluutschot van tabakssap naar den nieuw-aangekomene richtende. "Zoo tamelijk wel," was het antwoord van den ander, die met schroom het dreigende eerbewijs ontweek. "Iets nieuws?" vroeg de eerste weder en haalde een stuk pruimtabak en een groot mes uit zijn zak. "Niets, dat ik weet," was het antwoord.

Lezer, ik beloof u geregeld te zullen schrijven over mijn wintersport. Daar is tante Adolphine's chauffeur.... hij moet vragen of mijnheer zijn ski's en schaatsen mee wil nemen, en dat mijnheer zijn overschoenen niet vergeten moet.... Ik zal hem uitsturen om nòg een doos insectenpoeier te halen, en een pakje B. Z. K. pruimtabak.... De Aankomst. J'y suis... en ik zal er moeten blijven ook.

En hij, die de gezegde woorden binnensmonds sprak, stond achter de toonbank eener kleine komenij-winkel in de groote hoofdstad, en blikte langs stijfsel- en kandij- en blauwselflesschen waartusschen kleine broodjes en hompen kaas, benevens zwavelstokken en stukken pruimtabak op planken voor het venster lagen in een schuine richting naar boven, en zag, tusschen twee hooge schoorsteenen van huizen aan de overzijde henen, juist zóóveel van Gods lieven hemel, dat een pond vieren kaarsen daartusschen gehangen, het schoon geheel en al zou benomen hebben.

De toehoorders proesten het uit van lachen, en de oud-matroos bijt met zijn zwarte tanden een stevig stuk af van de pruimtabak, die hij heeft gevonden in den linker broekzak. »'t Zijn wonderlijke zeeschepen, dat hoor ik wel," grinnikt hij genoegelijk. »Heeft mijnheer lang onder de Boeren verkeerd?" vraagt hij aan den hoogen boord. »Twee jaar," antwoordt de hooge boord, »als veearts."

Maar ik wist die stem ook onder schijnbare onbezorgdheid te verzwakken. Van het geld kochten we eerst een grooten zak krenten, die voor pruimtabak moesten dienen. We verdeelden ze onder elkaar en hadden dan elk voor zich een afleiding en hartversterking. Telkens namen we een handje krenten, wierpen die in onzen mond, verborgen ze achter de kiezen, en hielden ze daar gezellig opgehoopt.

»Wel verbaasd," roept de blauwe bril, »ik wist niet, dat het zulke zwijnjakken waren." De oud-matroos voelt in zijn zak, en zoekt naar een stuk pruimtabak. »'t Wordt tijd, dat hun de ooren gewasschen worden," zegt hij. »De boer gaat steeds gekleed naar bed," vervolgt de hooge boord, »natuurlijk met zijn veldschoenen aan."