United States or Spain ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het scheen wel dat de Cerberus van 't "magazyn" 'n zeer hoog denkbeeld koesterde van 't respekt dat de heeren Ouwetyd & Kopperlith noodig hadden. De man overdreef z'n yver. Dit begon zelfs de heer in de zykamer intezien, die alweer tikte, en wenkte: "schel nògeens voor den drommel!" met 'n uitdrukking alsof Wouter 't helpen kon dat er niemand kwam.
Want "kadetjes" of boterammen werden niet verstrekt door het huis Ouwetyd & Kopperlith, waarvan de "papa" zoo byzonder ryk was.
Met 'n gewicht alsof 't heele bedrag van 't geaccepteerd wisseltjen in kopergeld aan z'n hakken gehecht was, stapte hy over den weg. Hy drukte de linkerhand styf tegen de borst waarop het aan z'n eer toevertrouwd pand rustte, en hield z'n rechtervuistje gebald om den eersten den besten nedertevellen, die blyk geven zou van het opzet hem te berooven, d. i. de heeren Ouwetyd & Kopperlith.
Kyk, je moet nu eens zoo goed wezen hier te komen staan, alle morgens! En dan houd je 't postkantoor in 't oog. En als ze dan uitkomen de bestellers, weetje? dan let je goed op. En je loopt ze na. En je vraagt de brieven voor de heeren Ouwetyd & Kopperlith. Maar je moet dat niet vragen hier vlak voor 't kantoor, want als de direkteur het ziet, dan worden ze gestraft ... omdat het verboden is, weetje? Je loopt ze na, daar in die steeg, en als ze je-n-'n fooi vragen, of 'n borrel want dit doen ze ... gemeen volk! dan zeg je maar dat je ... neen, dan zeg je niets. Of je zegt maar ... dat je de brieven vraagt voor de heeren Ouwetyd & Kopperlith. Zóó moet je zeggen! En 'n fooi? "Met nieuwejaar" kan je wel zeggen, maar zeg niet dat ik 't gezegd heb, want dan verwachten ze te veel. Onbescheiden volk, weetje? Kyk, daar komen ze! Nu zal ik je wyzen wie onze buurt heeft. Daar, dáár, die magere met z'n dikken neus en slobkousen ... d
En wat de "heeren op 't kantoor" aangaat... ze deden er niet in. Doch in gezelligheid werd wèl "gedaan" door die jongeluî aan 't postkantoor. Nu ik eenmaal met stoute miskenning der waarheid zoowel, als van de lokaal-kleur de heeren Ouwetyd & Kopperlith tot 'n "handelshuis" heb verheven, durf ik even ongepast die loopjongens bevorderen tot kantoorbedienden. Zoo namelyk betitelden zy zichzelf.
Wissels? K'm in, en maak so'n lewaai niet. Me man is siek. Daar er 'n deur geopend werd, kon Wouter nu eindelyk zien. De vrouw die zich vertoonde, beantwoordde z'n vraag of daar m'nheer Roebens woonde, bevestigend. En hy trad binnen. Van de heeren Ouwetyd en Kopperlith, stamelde Wouter met 'n mislukte poging om iets officieels te brengen in stem en houding.
Voor 'n jongeling die daar de eerste levensduisterheid aanschouwen mocht verzenmakers, die 't zoo nauw niet nemen met de waarheid, noemen 't licht! bestaat kans om generaal te worden, zeeheld, planeet-ontdekker, wereldberoemd kunstenaar, vaandrager van den vaderlandschen roem ... byna al wat men maar wil, maar deelgenoot in de firma Ouwetyd & Kopperlith wordt-i niet!
Wie weet of 't niet invloed heeft op de Geschiedenis, dat je morgen by die heeren... hoe heeten ze ook? Ouwetyd en Kopperlith, m'nheer. ...dat je by de heeren Ouwetyd en Kopperlith den handel gaat leeren. Welnu, wereldhistorisch of niet, doe daar je naast-byliggende plicht! Dit is nu de ridderlyke taak die ik je opdraag... als je naar me luisteren wilt. Zal je 't doen? Heusch, m'nheer!
Onder 't luisteren naar al deze mededeelingen, had Wouter den half-onderaardschen weg afgelegd, die van de Keizersgracht naar de dwarsstraat leidde, waar inen den ingang tot het kantoor van de heeren Ouwetyd & Kopperlith te zoeken had.
Geen enkele kolom sloot met de facitten van m'nheer Wilkens. Hy werd zeer verdrietig, en betrapte zich op heimwee naar ... de twee gevestigde zaken op den Zeedyk! Een heer stapte de binnenplaats over. 't Was m'nheer Pompile, oudste zoon van den huize, prokuratiehouder en medechef van de firma Ouwetyd & Kopperlith. De auteur vermaakt zich met meikevers.
Woord Van De Dag