United States or Kazakhstan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Buiten de zaak zelf gelegen redenen zijn o. a. iemands verdiensten en dit te meer als de wet "hic et nunc" haar doel mist. Het blijkt dus, zoo gaat Grotius verder, dat men twee zaken moet in 't oog houden bij het straffen "id ob quod" en "cujus ergo" "ob quod", dat is de verdiensten; "cujus ergo", is het goed, dat uit de straf voortvloeit. Eenieder moet naar verdiensten gestraft worden.

Het symbolisme was een gebrekkige uitdrukking voor vast geweten samenhangen, zooals zij ons soms bewust worden bij het hooren van muziek "Videmus nunc per speculum in aenigmate". Men wist, dat men in een raadsel zag, en toch had men getracht, de beelden in den spiegel te onderscheiden, en beelden met beelden verklaard, en spiegel tegenover spiegel gezet.

Zijn glas vullende stond hij op, en riep uit: "Eere den wijn! Nunc te, Bacche, canam! Vergeving, dames, 't is Spaansch. En ziehier het bewijs, Sennoras: zoo het volk is, is het vat. De Castiliaansche aroba bevat zestien kan, de cantaro van Alicante twaalf, de almuda der Kanarische eilanden vijfentwintig, de cuartin der Balearische eilanden zesentwintig, de laars van Peter den Groote dertig.

"Nunc parvulus Madvigius! qvid tibi videtur de matrimonio?" riep Abel en zwaaide zijn lorgnet. "Voor jou is het maar een kleinigheid dit sommetje uit te werken; jij kent immers je Pythagoras niet waar? Madvigius! Pythagoras, qvi, dixit, se menimisse, gallum fuisse. Alsjeblieft, Mijnheer de professor! ga voort, geneer je niet. Ja, want zooals je ziet, de som is haast af.

"Alzamentum Ibarrae ab alferesio Guardia civilis destructum? Et nunc? Wat zou dat nog? Is Don Crisóstomo je wat schuldig?" "Nee, maar, weet je, Tinong heeft hem ten eten gevraagd, hij heeft hem gegroet op de Puente de España op klaarlichten dag! Ze zullen zeggen dat hij een vriend van hem is!" "Een vriend?" riep de latinist verwonderd uit. "Amice, amicus Plato, sed magis amica veritas!

Men begroef hem op het kerkhof van Cheasing Eyebright, dicht bij den hoogsten iep, en de eenvoudige grafsteen, die zijn grafschrift droeg het eindigde met: Ut in Principio, nunc est et semper, werd bijna onmiddellijk aan het oog onttrokken door het opschieten van reusachtig, grijs-gepluimd gras, dat te dik en te grof was voor zeis en schapen, en dat zich als een mist over het dorp kwam storten uit de aan kiemen rijke vochtige vallei-weiden, waarin het Voedsel der Goden gewerkt had.

Er was geen groote waarheid, die de middeleeuwsche geest stelliger wist, dan die van het woord aan de Corinthen: "Videmus nunc per speculum in aenigmate, tunc autem facie ad faciem"; "Want wij zien nu door eenen spiegel in eene duistere rede, maar alsdan zullen wij zien aangezicht tot aangezicht". Zij hebben nooit vergeten, dat elk ding absurd zou zijn, als zijn beteekenis uitgeput was in zijn onmiddellijke functie en verschijningsvorm, dat alle dingen met een heel stuk reiken in de wereld aan den anderen kant.